31 ઈસુવે તારાત આથ લાંબો કોઅઈન ચ્યાલ દોઅયો એને ચ્યાલ આખ્યાં, “ઓ ઓછા બોરહાવાળા, તુયે કાહા સંદેહ કોઅયો?”
બાકી જોરમાય વારો યેતો દેખીન તો બિઇ ગીયો, એને જોવે તો બુડતો લાગ્યો તોવે બોંબલીન આખ્યાં, “ઓ પ્રભુ, માન બોચાવ.”
એને જોવે ચ્યા ઉડીમાય ચોડી ગીયા, તોવે વારો બોંદ ઓઅઇ ગીયો.
ઈ બોદા જાંઆઈન, ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “ઓ વોછા બોરહા વાળહાય, તુમા યોક-બિજા આરે કાહા વિચાર કોઅતાહા કા આપહેવોય બાખે નાંય હેય?
ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, તુમહે બોરહો વોછો હેય, આંય તુમહાન હાચ્ચાંજ આખતાહાવ, તુમહે બોરહો યોક રાયે દાણા ઓલહો રોય, તોવે તુમા યા ડોગાલ આખી હોકતાહા, ઈહીંરે પાછો ઓટીજો, તોવે તો પાછો ઓટી જાઅરી, એને તુમહેહાટી કાયજ અસંભવ નાંય હેય.
જો પોરમેહેર રાનામાઅને ગાહીયા તીં આજે હેય એને કાલે વાડીન આગડામાય ટાકી દી, ઓહડાલ તો હારાં બોનાડેહે તે ઓ વોછો બોરહો થોવનારાહાય, તો હાચ્ચોજ તુમહે દેખભાલ કોઅરી.
ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “ઓ વોછો બોરહો કોઅનારાહાય, તુમા કાહા ગાબરાતાહા?” તોવે ચ્ચાય ઉઠીન વારાલ એને લાફાહાન દોમકાડયા, એને બોદા શાંત ઓઅઇ ગીયા.
તોવે ઈસુવે ચ્યેપાય જાયને, ચ્યે આથ દોઇન ચ્યેલ ઉઠાડયા, ચ્યેમાઅને જોરાં તારાતુજ ઉતી ગીયા, એને તી ઈસુ એને ચ્યા શિષ્યહા ગાવાર ચાકરી કોઅતી લાગી.
તોવે ઈસુવાલ દયા યેની એને આથ લાંબો કોઇન ચ્યાલ લાવ્યો એને આખ્યાં, “મા ઇચ્છા હેય તું ચોખ્ખો ઓઅઇ જો, ચોખ્ખો ઓઅઇ જો.”
આંય તુમહાન હાચ્ચાંજ આખતાહાવ કા, જો કાદો એલા ડોગાલ એહેકેન આખે કા, ઉઠ એને દોરિયામાય જાય પોડ, એને મોનામાય શંકા નાંય રાખે તોવે, બાકી બોરહો કોએ કા જીં ચ્યાય માગલા હેય પોરમેહેર ચ્યાલ કોઅરી, તોવે પોરમેહેર ચ્યાહાટી ઈ કોઅઇ દી.
આમી તુમા જાયા, એને પિત્તર એને ઈસુવા બિજા શિષ્યહાન જાયને એહેકેન આખા કા, ઈસુ જીવતો હેય, તો ગાલીલ ભાગામાય જાય રીયલો હેય, એને તુમા બોદહાલ બી તાં જાં પોડી, તુમા ચ્યાલ તાં એઅહા, જેહેકોય ચ્યાય મોઅરા પેલ્લા તુમહાન આખલા આતા.”
એને શિષ્યહાન ઈસુવે આખ્યાં, “તુમા કાહા બિઅતાહા? તુમહાન આજુબી બોરહો નાંય કા?”
પોહયે આથ દોઇન ઈસુવે પોહયેલ આખ્યાં, “તાલીતા કુમ” યા મોતલાબ હેય, “ઓ પોહી, આંય તુલ આખહુ, ઉઠ”
જ્યા યોકઠા ઓઅલા આતા ચ્યાહાય આખ્યાં, “પ્રભુ જો હાચુલ જીવી ઉઠયોહો, એને સિમોન પિત્તરાલ દેખાયહો.”
એને હારાં કોઅરાહાટી તું ઓદિકાર દે કા ચિન્હ ચમત્કાર એને અદભુત કામ તો પવિત્ર સેવક ઈસુ નાવાકોય કોઅલે જાય.”
મા ઇચ્છા હેય કા, બોદી જગ્યા સોબાયેહેમાય માટડા જ્યા પવિત્ર જીવન જીવતાહા, ચ્યા પોતાના આથ ઉચા કોઇન, ગુસ્સો એને બોલા-બોલી કોઅયા વોગાર પ્રાર્થના કોઅયા કોએ.
તુમહે ઈસુવોય બોરહા લીદે, પોરમેહેર તુમહાન પોતાના સામર્થ્યા થી હારેરીતે હાંબાળ રાખી રિયહો, જાવ લોગુ તુમા પુરાં તારણ નાંય મેળવી લેય જીં ઈસુ ખ્રિસ્તા પાછા યેઅના દિહી દેખાડાહાટી તિયાર હેય.