21 એને ખાનારે થેઅયો એને પાહાહાન છોડતા માટડા લગભગ પાચ ઓજાર આતા.
બોદહાય ખાદાં એને દારાઈ ગીયે, એને ચ્યાહાય ઉગારલા ટુકડાહાન બેગા કોઅયા, તે બારા ટોપલ્યો બોઆય ગીયો.
એને તારાતુજ ચ્યે શિષ્યહાન ઉડીમાય બોહાડીન દોરિયા ચ્યેમેરે દોવાડયા, કા ચ્ચા ચ્ચાથી પેલ્લા ચ્ચે મેરે જાતા રોય, જાવ હુદુ કા તો લોકહાન દોવાડી દેય.
જ્યાહાય બાખ્યો ખાદ્યો, ચ્યા પાચ ઓજાર બાહા આતા, ચ્યાહાય બાયહે એને પોહાહા ગોણત્રી નાંય કોઅયી.
તોવે ઈસુવે આખ્યાં, “માઅહાન બોહતા કોઆ” ચ્યા જાગામાય બોજ ગાહીયા આતા, તોવે માઅહે ગાહીયાવોય બોહી ગીયે, ચ્યાહામાય માટડા આસરે પાચ ઓજાર આતા.
એને ચ્યાહામાય કાદોજ ગરીબ નાંય આતો, કાહાકા જ્યાહાવોય જાગો એને ગોએ આતેં, ચ્યે ચ્યાહાન વેચી-વેચિન, વેચલી વસ્તુ પોયહા લેય યેત, એને પ્રેષિતાહાલ દેત.
એને જ્યેં પ્રેષિતાહા સંદેશ વોનાયે, ચ્યાહામાઅને બોજ લોકહાય ઈસુવોય બોરહો કોઅયો, એને બોરહો કોઅનારા માટડાહા ગોણત્રી બોદી મિળીન આમી લગભગ પાચ ઓજાર લોગુ ઓઅય ગીયી.
એને મા પોરમેહેર બી આપહે ચ્ચે મિલકાતે ઇસાબે જીં મહિમાયે હાતે ખ્રિસ્ત ઈસુમાય હેય, તુમહે બોદીજ ગોરાજ પુરી કોઅરી.