57 એને ચ્યા બારામાય ચ્યાહાય ઠોકાર ખાદી, બાકી ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “ભવિષ્યવક્તાલ બોદે માન દેત, ચ્યા ગાંવ એને પોતાના ગોઆશિવાય કેસુજ માનાવોગાર્યા નાંય રોત.”
એને ધન્ય હેય જીં, માયેવોય શંકા નાંય કોએત.
એને ચ્યાહા વોછા બોરહા લેદે, ચ્યે તાં વોછે ચમત્કારા કામે કોઅયે.
તોવે ઈસુ કાપરનાહુમ શેહેરામાઅને નિંગીન ચ્યા વોતની-ગાંવ નાસરેતમાય યેનો, એને ચ્યા શિષ્યબી ચ્યાઆરે ગીયા.
તોવે હેરોદ રાજાબી ઈસુ મોઠા કામહા બારામાય વોનાયો, કાહાકા બોજ લોક ઈસુ બારામાય આખતા આતા, વોછા લોક ઈ આખે કા, “ઓ યોહાન બાપતિસ્મા દેનારો ઓઅરા જોજે જો મોઅલા માઅને પાછો ઉઠયોહો, યાહાટી ચ્યા આથે મોઠે ચિન્હે ઓઅતેહે.”
કાય ઓ તોજ હુતાર્યો નાંય કા? કાય ઓ મરિયમે પોહો, એને યાકૂબ, એને યોસેસા, એને યહૂદા એને સિમોના બાહા હેય? એને કાય ચ્યા બોઅયોહો ઈહીં નાંય રોય કા?” યાહાટી ચ્યાહાય ચ્યા બારામાય ઠોકાર ખાદી.
ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “ભવિષ્યવક્તા પોતાના વોતાનમાય એને પોતાના હોગહામાય એને પોતાના ગાઆશિવાય કેસુજ માનાવોગાર્યા નાંય રોત.”
એને ચ્યે ચ્યાહાન આખ્યાં, “તુમહાન આંય હાચ્ચાં આખતાહાવ કા, ભવિષ્યવક્તાલ પોતા વોતનામાય કાદો નાંય આદર કોએ.
એને ધન્ય હેય જીં, માયેવોય શંકા નાંય કોએ.”
કાહાકા ઈસુવે પોતેજ સાક્ષી દેનેલ કા ભવિષ્યવક્તાલ પોતા વોતનામાય કાદો નાંય આદર કોએ.
એને ચ્યાહાય આખ્યાં, “ઓ યોસેફા પોહો ઈસુ હેય કા નાંય, ચ્યા આયહે-આબહાલ આપા વોળાખજેહે? તોવે તો એહેકેન કાહા આખહે કા આંય હોરગામાઅને યેનહો?”
ઈસુય મોનામાય ઈ જાંઅયા કા ચ્યા શિષ્ય એહેકેન ટુટરીયા કોઅતાહા એને ચ્યે ચ્યાહાન આખ્યાં, “કાય ઈ તુમહાન માયેવોય બોરહો કોઅરા રોકહે?