43 “જોવે બુત માઅહા માઅને નિંગી જાહે, તોવે ઉજાડ જાગામાય આરામ હોદતા ફિરહે, બાકી મીળે નાંય.
તોવે પોતે પોતાલુજ આખહે, આંય જ્યા માઅહા માઅને યેનેલ, તાંજ ફિરી જાહીં, એને ફિરી યેઇન ચ્યાલ ચ્યા માઅહા જીવન ગાઆ રોકા દેખાયેહે જીં ચોખ્ખાં, સોબાડલા, એને રીકામા હેય.
ચ્યાહાય બોંબલીન આખ્યાં ઓ પોરમેહેરા પોહા તો આમહે આરે કાય કામ હેય? કાય તું સોમાયા પેલ્લા આમહાન આબદા દાં યેનહો?
તોવે સિમોનાય પોતેબી ફિલિપા સંદેશાવોય બોરહો કોઅયો એને બાપતિસ્મા લેઈને ફિલિપા આરે રા લાગ્યા, તો ચિન્હ એને મોઠે-મોઠે સામર્થ્યા કામે ઓઅતા દેખીન નોવાય પામતો આતો.
સાવચેત ઓઆ, એને જાગતા રા, કાહાકા તુમહે દુશ્માન સૈતાન તુમહે તાપાસ કોઅતો ફિરતો રોહે એટલે તુમહે નાશ કોઅય દેય, રેકનારા સિંહી વાગા હારકો હેય, તો યા હોદમાય રોહે, કા કાલ ફાડી ખાઉં.