6 એને ધન્ય હેય જીં, માયેવોય શંકા નાંય કોએત.
બાકી પોરમેહેરા વચન ચ્યાહા મોનામાય ઉંડે નાંય ઉત્યા, ચ્યાહાટી ચ્યે વોછા દિહાપુરતે રોતેહેં, ચ્યા પાછે પોરમેહેરા વચના લેદે જોવે ઓડચણ કા દુઃખ યેહે તોવે ચ્યે તારાતુજ ટાકી પોડતેહે.
પાપ કોઅનારા લેદે દુનિયા હારાપી હેય, પાપ કોઅના ઓઅઇ હોકહે, બાકી જ્યા માઅહા લીદે પાપ કોઅહે ચ્યાલ ખારાબ સાજા મિળી.
તોવે બોજ લોક માયેવોય બોરહો કોઅના બંદ કોઅઇ દી, એને યોકબિજાલ દોઅવાડી, એને યોકબીજાઆરે આડાઇ કોઅરી.
તોવે ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, તુમા બોદા માન છોડીન નાહી જાહા, જેહેકોય લોખલાં હેય કા, આંય મેંડવાળ્યાહાલ ઠોકીહી એને, ગેટેં ટોળામાઅને વેરગાઈ જાઅરી.
જો તો જમણો ડોળો પાપા કારણ બોને, તોવે તું ચ્યાલ કાડીન ટાકી દે, કાહાકા તોહાટી ઈ હારાં હેય કા તો શરીરમાઅને યોક અવયવ નાશ ઓઅઇ જાય એને તો આખા શરીરાલ બોસામકોળીમાય નાંય ટાકલાં જાય.
કાય ઓ તોજ હુતાર્યો નાંય કા? કાય ઓ મરિયમે પોહો, એને યાકૂબ, એને યોસેસા, એને યહૂદા એને સિમોના બાહા હેય? એને કાય ચ્યા બોઅયોહો ઈહીં નાંય રોય કા?” યાહાટી ચ્યાહાય ચ્યા બારામાય ઠોકાર ખાદી.
તોવે સિમોનાય ચ્યાહાન બોરકાત દેની એને મરિયમેલ આખ્યાં, “એએ, ઈસરાયેલા લોકહામાય બોજ માઅહે નાશ ઓઅઇ જાય, એને બોજ બોચી જાય, ચ્યાહાટી ઓ પોહો ચેતાવણી નિશાણી રોય કા, ચ્યા બોજ લોક વિરુદ કોઅરી, એહેકોયન બોજ લોકહા મોના વિચાર ઉગાડા પોડી જાય.
એને ધન્ય હેય જીં, માયેવોય શંકા નાંય કોએ.”
“ઈ વાત તુમહાન માયે યાહાટી આખી, કા તુમહે બોરહો ટુટી નાંય જાય.
ચ્યા પાછે ઈસુ શિષ્યહા માઅને બોજ શિષ્ય પાછાડી ઓટી ગીયા, એને ચ્યાલ છોડીન જાતા રિયા.
બાકી દુનિયા લોક પોરમેહેરા પવિત્ર આત્મા હાચ્યો વાતો નાંય માને, કાહાકા પવિત્ર આત્મા મોદાતકોય ચ્યે વાતહે પારાખ ઓઅય હોકહે.
ઓ વિસ્વાસી બાહાહાય, સુન્નત કોઅના મહત્વા નાંય હેય એહેકોય આંય પ્રચાર કોઅતાહાંવ, યાહાટી માન યહૂદી લોક સતાવ કોઅતાહા, જો આંય હુળીખાંબાવોય ખ્રિસ્તા મોરણા પ્રચાર નાંય કોઉ તે કાદાજ નિરાશ નાંય ઓઅરી.
એને પાછી પવિત્રશાસ્ત્ર ઇબી આખહે, “તો ઓહડો દોગાડ હેય જ્યાથી લોકહાન ઠોકાર લાગહે, ઓહડા ખોલકડા હેય, જ્યાથી ચ્યે ઠોકાર ખાતહેં,” કાહાકા ચ્યે વચનાવોય બોરહો કોઅરા નાંય માગેત, યાહાટી ચ્યે ઠોકાર ખાયન પોડી જાતહેં, પોરમેહેરે ચ્યાહા હાતે ઈ ઓઅના યોજના બોનાડીહી.
