18 કાહાકા જોવે યોહાન બાપતિસ્મા દેનારો યેનો તોવે તો બોજ ઉપહા કોઅતો આતો, એને દારાખા રોહો નાંય પિતો આતો, એને તુમાહાય આખ્યાં, ચ્યામાય બુત હેય.
ગુરુઆ હારખા શિષ્ય, એને ચાકાર દોણ્યા હારખો બોનના તીંજ બો હેય; જોવે ચ્યાહાય ગોઆ દોણ્યાલ સૈતાન જો બુતાહા મુખ્ય આખ્યાં, જો ચ્યે દોણ્યા આરે ખારાબ વ્યવહાર કોઅતેહે, તે ચ્યે ચ્યા ચાકારાહા આરેબી ખારાબ વ્યવહાર કોઅરી.”
આમાહાય તુમહેહાટી વોરાડા ગીતે લાવ્યે એને તુમા નાચ્યા નાંય, આમાહાય રોડના ગીતે આખ્યે, બાકી તુમા નાંય રોડયા.
ઓ યોહાન ઉટડા બુરા બોનાડલે ફાડકે પોવે, એને કંબરા આરે ચામડા પોટો બાંદે, એને ચ્યા ખાઅના ટોડે એને રાનીમોદ આતા.
બાકી પોરૂષી લોકહાય આખ્યાં કા, “તો સૈતાન બુતાહા મુખ્ય હેય ચ્યા મોદાત લેઈને બુતાહાન તાંગાડેહે.”
એને, જ્યા યેરૂસાલેમ શેહેરામાઅને યેનલા મૂસા નિયમ હિકાડનારા ગુરુબી આખા આતા કા, “ચ્યામાય સૈતાન જો બુતાહા મુખ્ય હેય” એને ઇબી આખે કા, “તો સૈતાન હેય ચ્યા મોદાત લેઈને ચ્યાહાન તાંગાડેહે.”
કાહાકા તો પ્રભુ નોજરેમાય મહાન ગોણાયી, તો નશા વાળો રોહો કા દારવા કોદહી નાંય પીયી, એને ચ્યા જન્મો ઓઅરા પેલ્લાજ તો પવિત્ર આત્માકોય બોઆલા રોય.
ચ્યાહામાઅને બોજ જાંએ આખે કા, “ચ્યામાય બુત હેય, એને તો ગાંડવાઈ ગીયહો, ચ્યા નાંય વોનાના?”
લોકહાય ચ્યાલ જાવાબ દેનો, “તુલ બુત વોળાગલો હેય, તુલ કું માઆઇ ટાકાં હોદહે?”
યહૂદી આગેવાનહાય ઈ વોનાયને ચ્યાલ જાવાબ દેનો કા, “આમા હાચ્ચાં આખજે કા તું સમરૂની હેતો એને તોમાય બુત હેય.”
ઈ વોનાયને યહૂદી લોકહાય આખ્યાં, “આમી આમહાન ખાત્રી ઓઈ ગિઇ કા તોમાય બુત હેય, આબ્રાહામ મોઓઈ ગીયો, એને ભવિષ્યવક્તા બી મોઓઈ ગીઅલા હેય, એને તું આખતોહો કા જીં માઅહું મા વચન પાળી તી કોઇ દિહી નાંય મોઅરી.
જોવે પાઉલ યે રીતેથી જાવાબ દેય રિઅલો આતો, “તે ફેસ્તુસાય મોઠે આવાજથી આખ્યાં, ઓ પાઉલ, તું ગાંડો હેય, બોજ શિક્ષાણે તુલ ગાંડવાડી દેનહો.”
આંય મા શરીરાલ તાબામાંય કોઅતાહાંવ, જેથી આંય ચ્યા ખારાબ અભિલાષા નુસાર નાંય જીવુ, એહેકેન નાંય ઓએ કા આંય બીજહાન હારી ખોબાર પ્રચાર કોઅતાહાંવ, એને આંય પોતે તી ઇનામ નાંય પામુ.