16 યાકૂબા પોહો યોસેફ, જો મરિયમે માટડો આતો, એને મરિયમે પોહો ઈસુ, જ્યાલ ખ્રિસ્ત આખતેહે.
એલીહુદા પોહો એલીયાજર, એલીયાજરા પોહો મથ્થાન, એને મથ્થાના પોહો યાકૂબ આતો.
તોવે સિમોન પિત્તરે જાવાબ દેનો, “તું પોરમેહેરા પોહો ખ્રિસ્ત હેય.”
તોવે ચ્યાય શિષ્યહાન ચેતાવણી દેની કા, કાદાલ નાંય આખના કા આંય ખ્રિસ્ત હેય.
ચ્યા જાતા રિયા ચ્યા પાછે, પ્રભુ યોક દૂતાય હોપનામાય યોસેફાલ દેખાઈન આખ્યાં, “ઉઠ! ચ્યા વાહના પોહાલ એને ચ્યા આયહેલ લેઈને મિસર દેશામાય નાહી જો, એને જાવ લોગુ આંય તુલ નાંય આખું, તાંવ લોગુ તાંજ રોજે, કાહાકા હેરોદ રાજા યા વાહના પોહાલ હોદી રિયહો કા તો ચ્યાલ માઆઇ ટાકે.”
જોવે લોક ટોળો જાયા, તોવે પિલાતેં ચ્યાહાન આખ્યાં, “તુમા કાય આખતાહા તીં આંય તુમહેહાટી કાલ છોડી દાવ? બારાબ્બાસાલ, કા પાછે ઈસુવાલ જો ખ્રિસ્ત આખાયેહે?”
પિલાત રાજાય ચ્યાહાન પુછ્યાં, “તોવે જ્યાલ તુમા ખ્રિસ્ત આખતેહે ચ્યા ઈસુવાલ કાય કોઅઉ?” ચ્યા બોદહાય આખ્યાં, “ચ્યાલ હુળીખાંબે ચોડવી દિયા.”
કાય ઓ તોજ હુતાર્યો નાંય કા? કાય ઓ મરિયમે પોહો, એને યાકૂબ, એને યોસેસા, એને યહૂદા એને સિમોના બાહા હેય? એને કાય ચ્યા બોઅયોહો ઈહીં નાંય રોય કા?” યાહાટી ચ્યાહાય ચ્યા બારામાય ઠોકાર ખાદી.
યોક કુંવારીયેપાય દોવાડયો, ચ્યે માગણી દાઉદ રાજા કુળા યોસેફ નાંવા માટડાઆરે ઓઅલી આતી, ચ્યે કુંવારીયે નાંવ મરિયમ આતા.
ચ્યાલ એઇન ચ્યા આયહે આબહાલ બોજ નોવાય લાગી ચ્યા આયહે ચ્યાલ પુછ્યાં, “ઓ પાહા, તુયે આમહે આરે એહેકોય કાહા કોઅયા? તો આબહો એને આંય તુલ હોદતે હેરાન ઓઈ ગીયહેં.”
જોવે ઈસુ હિકાડાં લાગ્યો તોવે તો આસરે તીહી વોરહા આતો, માઅહે ચ્યાલ યોસેફા પોહો આખે, યોસેફ એલી પોહો આતો.
બોદહાલ બોજ હારાં ગોમ્યા એને ચ્યાય જીં મોયાની વાત આખી ચ્યાવોય ચ્યાહાન નોવાય પામીન આખ્યાં, “કાય ઓ યોસેફા પોહો નાંય હેય?”
થેઅયેય ઈસુલ આખ્યાં, “આંય જાઅત્યાહાવ કા મસીહ જો ખ્રિસ્ત આખાયેહે, યેનારો હેય, જોવે તો યી, તો આમહાન બોદ્યો વાતો આખી દી.”