49 તોવે યોહાને ઈસુવાલ આખ્યાં, “ઓ ગુરુ, આમહાય યોકા માઅહાલ તો નાંવા ઓદિકાર ઉપયોગ કોઇન બુતાલ કાડતા દેખ્યાં, એને આમા ચ્યાલ ઓટકાડા લાગ્યા, કાહાકા તો આપહે શિષ્યહા માઅને નાંય આતો.”
બાકી યોહાન એહેકેન આખીન ચ્યાલ ઉબો રાખાં લાગ્યો કા, “માન તે તો આથેકોય બાપતિસ્મા લેઅના ગોરાજ હેય, એને તું તે માપાય યેનહો?”
સિમોનાય ચ્ચાલ આખ્યાં, “ઓ ગુરુજી, આમહાય આખી રાત મેહનાત કોઅયીહી બાકી કાયજ નાંય દોઅયા; તેબી તું આખતોહો તે આંય જાળ ટાકહી”.
એને જોવે ચ્યા જાતા લાગ્યા તોવે પિત્તરાય ઈસુવાલ આખ્યાં, “ઓ ગુરુજી, આપા ઈહીં રોજે તીં હારાં હેય, આમા તીન માંડવા બોનાડુહુ, યોક તોહાટી, યોક મૂસા હાટી એને યોક એલીયા હાટી” તો જાંઅતો નાંય આતો, કા કાય આખી રિઅલો હેય.
“કાય આમહાય ચેતાવણી દેયન તુમહાન આગના નાંય દેનલી? કા તુમા યા નાંવા બારામાય હિકાડના નાંય, તેરુંબી, તુમહાય બોદા યેરૂસાલેમ શેહેરામાય તુમહે શિક્ષણ બોઓઈ દેનલા હેય એને યા માઅહાલ માઆઇ ટાકના દોષ બળજબરી કોય આમહાવોય કાહા થોવા માગતાહા.”
એને ચ્યા ગેર યહૂદીયાહાલ ચ્યાહા તારણા બારામાય વાત કોઅરાહાટી આમહાન રોકતાહા. ચ્યા ચ્યાહા પાપ વોય પાપ જોડતા જાતહા, જાવ લોગુ પોરમેહેર ચ્યાહાન ડૉડ નાંય દેય, એને સેલ્લે નોક્કી પોરમેહેર ચ્યાહાન સજા દેનારો હેય.