42 તો આજુ યેય તોલાહામાય બુતે ચ્યાલ આફળી પાડ્યો બાકી ઈસુવે બુતાલ દોમકાડયો, એને પાહાલ હારો કોઇન ચ્યા આબહાલ પાછો હોંપી દેનો.
“ચ્યા પોહાલ ચ્યા ઈસુવાપાય લેય યેના, એને જોવે બુતે ઈસુલ દેખ્યાં, તોવે બુતે ચ્યા પાહાલ આફળી ટાક્યા એને તો દોરત્યેવોય પોડીન કોથાલતો લાગ્યો તોવે ચ્યા મુયામાઅને ગોંડો નિંગા લાગ્યો.
તારાત તો મોઅલો જુવાન ઉઠીન બોઠો, ને બોલતો લાગ્યો એને ચ્યે ચ્યા આયહેલ દેય દેનો.
એને એએ યોક બુત ચ્યાલ દોઅહે, એને તો અચાનક ચીચાઈ ઉઠહે પાછે ચ્યાલ આફળી પાડહે, એને ચ્યા મુયામાઅને ગોંડો નિંગહે એને ચ્યાલ બોજ આબદા પાડીન છોડહે.
ઈસુવે ચ્યાહાન જાવાબ દેનો કા “ઓ બોરહો નાંય થોવનારા લોકહાય એને લુચ્ચી પીડી, તુમહેઆરે કોલાહા લોગુ રોઉં? કોલાહા લોગુ તુમહાન વેઠું? ચ્યાલ તુમા માયેપાંય લેય યા.”
એને બોદા લોકહાન પોરમેહેરા મહાસામર્થ્યા ઉપે બોજ નોવાય લાગી, બાકી જોવે બોજ લોક ચ્ચા બોદા કામહા જીં ઈસુ કોઅતો આતો ચ્યા બારામાય નોવાય પામી રીઅલા આતા, તોવે પોતાના શિષ્યહાન ઈસુવે આખ્યાં.
તોવે જોવે ચ્યા તીન ચાર મીલ (૫ કિલોમીટર લગભગ) ગીયા ઓરી, તોવે ચ્યાહાય ઈસુવાલ દોરીયાવોય ચાલતો એને ઉડી એછે યેતો દેખ્યો, એને ચ્યા બિઇ ગીયા.
ચ્યાય આથ દેયને ચ્યેલ ઉઠાડયા, એને વિસ્વાસી લોકહાન એને વિધવા બાયહેલ હાદિન ચ્યાહાન જીવતી દેખાડી દેની.
યાહાટી તુમા બોદહાલ ખુશ ઓઅરા જોજે, જ્યેં હોરગામાય રોતેહેં, બાકી તુમા જ્યેં દોરતીવોય હેતેં એને જ્યેં દોરિયામાય હેય તુમહાવોય તરસ ખાં જોજે, કાહાકા બુતહા આગેવાન સૈતાન નિચે તુમહે પાહી યેય ગીઅલો હેય, તો બોજ ખિજવાલો હેય, કાહાકા તો જાંઅહે કા ચ્યા માહારુજ અંત ઓઅય જાનારો હેય.”