34 તો ઈ આખતોજ આતો તાંઉ યોક વાદળાં યેઇન ચ્ચાહાલ ડાકી લેદા, તોવે ચ્યાહાન બિયાં યેના.
એને જોવે ચ્યા જાતા લાગ્યા તોવે પિત્તરાય ઈસુવાલ આખ્યાં, “ઓ ગુરુજી, આપા ઈહીં રોજે તીં હારાં હેય, આમા તીન માંડવા બોનાડુહુ, યોક તોહાટી, યોક મૂસા હાટી એને યોક એલીયા હાટી” તો જાંઅતો નાંય આતો, કા કાય આખી રિઅલો હેય.
એને વાદળાં માઅને આવાજ જાયો કા, “ઓ મા પોહો મા પોસાન કોઅલો હેય, ચ્યા આખલા વોનાયા.”
જોવે માયે ચ્યાલ દેખ્યો, તે આંય તારાત ચ્યા પાગહાપાય મોઅલા માઅહા હારકો પોડી ગીયો, બાકી તારાત ચ્યે ચ્યા જમણો આથ માન લાવીન આખ્યાં, “બીયહે મા, આંય પેલ્લો એને છેલ્લો હેતાંવ, આંય તોજ હેતાંવ જો સાદામાટે જીવતો હેતાંવ.”