6 કોલહોખાન ખડકાવાળી જમીનમાય પોડ્યા, એને ઉદ્યો, બાકી પુરતો કાદુ નાંય મિળ્યો ચ્યાહાટી ઉખાય ગીયા.
ખોલકાડાવાળા જમીનીવોઅને ચ્યા લોક હેય, જોવે વચન વોનાતેહે, તોવે આનંદાકોય માની લેતહેં, બાકી પોરમેહેરા વચન ચ્યાહા મોનામાય ઉંડે મુળે નાંય ઉત્યા, ચ્યાહાટી ચ્યે વોછા દિહાપુરતે બોરહો કોઅતેહે, એને પરીક્ષા સમયે ઈસુલ છોડી દેતહેં.
“યોક ખેડુત, બિયારો પોઆ રાનામાય ગીયો. એને પોએ તોવે કોલહોખાન બિયારો વાટે મેરે પોડયો, એને આકાશામાઅને ચિડેં પોડીન તી ટોચી ખાય ગીયે.
થોડહો બિયારો તે કાટાહા જેખરાહામાય પોડયો, બાકી ઉદ્યો પાછે જેખરાહાકોય દાબાય ગીયા.”
જેહેકેન કા પવિત્રશાસ્ત્રમાય લોખલાં હેય, “જો આજે તુમા પોરમેહેરા આવાજ વોનાતેહે, જેહેકેન તુમહે વડીલાહાય કોઅયા, જ્યાહાય જાડયેમાય પરીક્ષાયે સમયે પોરમેહેરા વિરુદ કોઅયા, તે ચ્યા આગના પાળના મોનાય મા કોઅહા.”