49 ઈસુ ચ્યેલ આખીજ રિઅલો આતો, તોવે સોબાયે ઠિકાણા આગેવાના ગોઆ એહેરે બિજા લોકહાય યેયન યાઈરાલ આખ્યાં, “તો પોહી મોઅઇ ગિઇ, ગુરૂવાલ આબદા મા દેહે.”
ઈસુવે ઈ જાઇન આખ્યાં, “તુમા બાયેલ કાય કોઅરા ખીજવાતાહા? ચ્યે તે મા હાટી હારાં કામ કોઅયા.
તો ચ્યાહાન ઈ વાત આખહે, તોવે યાઈર નાંવા સોબાયે ઠિકાણા આગેવાનાહા માઅને યોક યેનો એને ઈસુવા પાગે પોડયો. એને યાઈર બોજ રાવ્યો કોઅતો લાગ્યો, “મા વાહની પોહી આમી મોઓઈ ગીયહી, બાકી તું યેઇન ચ્યેલ આથ લાવહે, તોવે તીં જીવતી ઓઅઇ જાય”
તોવે યાઈર નાંવા સોબાયે ઠિકાણા આગેવાનાહા માઅને યોક યેનો એને તો યેઇન ઈસુવા પાગે પોડયો.
એને તો ગોઅમેરે જાવાબ દેહે, માન આબદા મા દેહે, આમી બાઅણા બંદ હેય, એને મા પોહેં માપાય હુતલે હેતેં, યાહાટી આંય તુલ ઉઠીન નાંય દી હોકુ.
ઈસુ ચ્યાહાઆરે-આરે ગીયો, જોવે ચ્યા ગોઆપાય યેના, તોવે જોમાદારાય ચ્યાલ કોલહાક હાંગાત્યાકોય આખી દોવાડયા, ઓ પ્રભુ, તું આબદા મા કોઅહે, આંય યા લાયકે નાંય હેય, કા તુમા ગોઅમે યેય.