38 જ્યા માઅહામાયને બુત કાડયો તો, ઈસુલ રાવ્યાં કોઇન આખા લાગ્યા, કા માન તોઆરે રા દે, બાકી ઈસુવે ચ્યાલ દોવાડીન આખ્યાં.
એને બોદા સિરીયા વિસ્તારામાય ચ્યા ખોબાર ફેલાય ગીયી, તોવે જ્યા બિમાર આતા, જ્યાહાલ જુદા-જુદા જાત્યા રોગ એને દુ:ખામાય પીડાલા આતા, એને જ્યાહાલ બુત લાગલા એને મિરગ્યે લોખવાવાળે આતેં, એને ચ્યા બોદહાન ચ્યાહાય ચ્યાપાય લેય યેને એને ચ્યાય ચ્યા બોદા દુખ્યાહાલ હારેં કોઅયે.
ચ્યાય ઈસુલ દેખ્યો તોવે બોંબલ્યો, એને ચ્યા આગલા ઉંબડો પોડીન આખ્યાં, “ઓ પરમપ્રધાન પોરમેહેરા પોહા ઈસુ! માન તું કાહા હેરાન કોઅતોહો? આંય તુલ વિનાંતી કોઅતાહાંવ, કા માન પીડા મા દેહે.”
તોવે ગીરાસેનિયા ભાગા આહીપાહીલ્યા લોકહાય ઈસુવાલ વિનાંતી કોઅયી કા, આમહે પાયરે જાતો રો; કાહાકા ચ્યા બોજ બિઇ ગીઅલા આતા, તોવે ચ્યા ઉડીમાય બોહીન જાતા રિયા.
“તો ગોઓ જો એને તો જાતલાહાન આખી દે, કા તોહાટી પોરમેહેરે કોહડે હારેં કામ કોઅલે હેય” તોવે તી માઅહું, ઈસુવે ચ્યાહાટી કોલાં હારાં કામહા બારામાય ગાલીલ વિસ્તારા દોહો શેહેરામાય જ્યાલ દોકાપલીસ આખતેહે ચ્યાહામાય જાયન પ્રચાર કોઅયા.
આંય ઈ બેન્યાહા માઅને કાય નિવડુ માન હુજ નાંય પોડે, ઇચ્છા તે હેય કા મોઅઇ જાવ એને ખ્રિસ્તાઆરે રોઉં, કાહાકા ઈ બોજ હારાં હેય.