6 ઈસુ ચ્યાહાઆરે-આરે ગીયો, જોવે ચ્યા ગોઆપાય યેના, તોવે જોમાદારાય ચ્યાલ કોલહાક હાંગાત્યાકોય આખી દોવાડયા, ઓ પ્રભુ, તું આબદા મા કોઅહે, આંય યા લાયકે નાંય હેય, કા તુમા ગોઅમે યેય.
જેહેકોય કા આંય, માઅહા પોહો, બીજહા સેવા કોઅરાહાટી યા દુનિયામાય યેનો, યાહાટી નાંય યેનો કા બીજે મા સેવા કોએ, આંય ઘોણા લોકહાન ચ્યાહા પાપાહામાને છોડાવાહાટી પોતાનો જીવ દાં યેનો.”
“આંય તે પાઆયાકોય તુમહાન પાપ કોઅના બંદ કોઅરાહાટી બાપતિસ્મા દેતહાવ, બાકી જો મા પાછે યેનારો હેય, તો મા કોઅતો મહાન ગોત્યેવાળો હેય: આંય તે ચ્યા ચાકાર બોનીન ચ્યા ખાઅડા હુતળી છોડાબી લાયક્યે નાંય હેય, એને તો તે તુમહાન પવિત્ર આત્મા એને આગડાકોય બાપતિસ્મા દી.
તોવે ઈસુ ચ્યાઆરે ચાલ પોડયો, એને ચ્યા પાહલા બોજ મોઠો ટોળો ચાલતો આતો, એને ચ્યા ચોમખી બોજ ગીરદી કોએત આતેં.
ઈ એઇન સિમોન પિત્તર ઈસુવાલ પાગે પોડીન બોલ્યો, “પ્રભુ માયેપાઅને જાતો રો, કાહાકા આંય તે પાપી માઅહું હેતાઉ.”
ચ્યા ઈસુવાપાય યેના, એને ચ્યાલ બોજ રાવ્યાં કોઇન આખા લાગ્યા, ચ્યાહાટી તો ઓલહાં કામ કોએ, કા તું ચ્ચાહાટી ઈ કામ કોઓ.
કાહાકા તો આપહે જાત્યેવોય પ્રેમ રાખહે, એને ચ્યાયજ આપહેહાટી સોબાયે ઠિકાણાલ બી બોનાડલા હેય.
યા લીદે પોતાલ આંય લાયકે બી નાંય હોમજ્યો કા, તો પાહે યા, બાકી શબ્દ આખી દે, તે મા ચાકાર હારો ઓઅઇ જાઅરી.
ઈસુ ચ્યેલ આખીજ રિઅલો આતો, તોવે સોબાયે ઠિકાણા આગેવાના ગોઆ એહેરે બિજા લોકહાય યેયન યાઈરાલ આખ્યાં, “તો પોહી મોઅઇ ગિઇ, ગુરૂવાલ આબદા મા દેહે.”
પોરમેહેરે કેહેકેન નાજરેત ગાવા ઈસુલ પવિત્ર આત્માકોય એને સામર્થ્યાકોય અભિષેક કોઅયો, તો હારેં કામે કોઅતો એને ચ્યા બોદા લોકહાન જ્યા સૈતાનાકોય પીડાલા આતા, ચ્યાહાન હારાં કોઅતો ફિર્યો, કાહાકા પોરમેહેર ચ્યાઆરે આતો.
પ્રભુ હામ્મે નમ્ર બોના, તે તો તુમહાન ઉચો કોઅરી.
બાકી પોરમેહેર આમહાન ઓહડી ખારાબ ઇચ્છાયેહે વિરુદ ઉબા ઓઅરાહાટી આજુબી સદા મોયા કોઅહે યાહાટી પવિત્રશાસ્ત્રમાય ઈ લોખલાં હેય કા, “પોરમેહેર ઘમંડયાહાન વિરુદ કોઅહે, બાકી નમ્ર માઅહાવોય સદા મોયા કોઅહે.”