29 જો તો યોકા ગાલાવોય થાપડે કોઇન ઠોકે, તે બિજો ગાલ બી ફીરવી દે; જીં માઅહું તો ડોગલેં લેય તોવે તો ફાડકે બાકી મા રાખતો.
તોવે ચ્ચાહાય ચ્યા મુંયા ઉપે થુપ્યાં, એને ચ્યા મુંય ડાકીન ઠોકાં લાગ્યા.
એને ઈસુ ડોળા દોડપીન ચ્યાલ પુછ્યાં, “ભવિષ્યવાણી કોઇન આખ કા તુલ કુંયે ઠોક્યાં.”
જો કાદો તોપાય માગે, ચ્યાલ દે, એને જીં વસ્તુ તો પાયને પેચકી લેય જાય, તી પાછા નાંય માગતો.
જોવે ઈસુય એહેકેન આખ્યાં, તોવે ચ્યા પાહાય ઉબા રીઅલા માઅને યોક રાખવાળ્યાય ઈસુવાલ યોક થાપાડ ઠોકી એને આખ્યાં, “તું મહાયાજકાલ એહેકેન જવાબ દેતહો કા?”
હનાન્યા મહાયાજકાય, ચ્યાહાલ જ્યેં ચ્યાપાય ઉબલે આતેં, ચ્યા મુંયાવોય થાપડાકેન ઠોકના આગના દેની.
આમા આજેલોગુ બુખા પીહ્યા એને જુનેજ ફાટલે ડોગલેં પોવજેહે, માર ખાજહે, એને બોટાકતા ફિરજેહે આમહાવોય આમહે રોઅના ગોએ બી નાંય હેય.
બાકી હાચ્ચાંજ તુમા વિસ્વાસી લોકહા હારકા વ્યવહાર નાંય કોઅય રીઅલે હેય, તુમા વિસ્વાસી-વિસ્વાસી વિરોધમાય કોચરીમાય ફિરાદ કોઅતાહા, એહેકોય કોઅના કોઅતા જો કાદો વિસ્વાસી તુમહેઆરે ગલત વ્યવહાર કોઅહે તે કોઅરા દા, એને જો યોક વિસ્વાસી માઅહાય દોગો દેયને તુમહાપાઅને પેચકી લેદલા હેય, તે સહન કોઅય લા.
જોવે તુમહાન કાદો ગુલામ બોનાવી લેહે, કા તુમહેપાય જીં કાય હેય તી તો લેય લેહે, કા તુમહે ફાયદો ઉઠાવેહે, કા પોતે પોતાલ તુમહેથી મોઠો બોનાડેહે, કા તુમહે મુંયાવોય થાપાડ ઠોકહે, તે તુમા વેઠી લેતહા.
તુમા કૈદ્યાહા દુઃખામાયબી દુ:ખી બોન્યા, એને તુમહે પોતાની મિલકાતબી આનંદથી લુટી લા દેની, કાહાકા તુમા જાંઅતે આતેં કા તુમહેપાય યાથી કોલાહાક વોદારે ઉત્તમ એને કાયામ રોય ઓહડી મિલકાત હેય.