32 આંય પોતે ન્યાયી માનતાહા ચ્યા લોકહાન નાંય, બાકી પાપ્યાહાન બોચાવાં યેનોહો.”
“હાચવીન રા, કા યા વાહાનાહા માઅને કાદાલ નોકામ્યા મા ગોણતા, કાહાકા તુમહાન આંય હાચ્ચાં આખતાહાવ, હોરગામાય ચ્યા હોરગા દૂત મા આબહા આરે કાયામ રોતહા.
યાહાટી તુમા જાયને યા મોતલાબ હિકી લા, માન તુમહે બલિદાન નાંય જોજે, બાકી માન દયા ગોમહે, કાહાકા આંય ન્યાયી લોકહાન નાંય, બાકી પાપ્યાહાન બોચાવાં યેનોહો.”
કાહાકા પિલાતાલ ખોબાર આતી કા મુખ્ય યાજકાહાય ઈસુલ ઓદ્રાયેકોય દોઓવાડી દેનેલ.
ચ્યે સમયે બારાબ્બાસ નાંવા યોક માઅહું આતા, બિજા કૈદ્યાહા આરે જેલેમાય આતો, જ્યાંય રોમી સરકારા વિરુદમાય ગુનો કોઇન કાંયક લોકહાન માઆઇ ટાક્યેલ.
ઈસુ ઈ વાત વોનાયો, એને મૂસા નિયમ હિકાડનારા ગુરુ એને પોરૂષી લોકહાન આખ્યાં, “જ્યેં હારેં હેતેં ચ્યાહાન ડાકટારા ગોરાજ નાંય રોય, બાકી જ્યેં દુખ્યેં હેતેં ચ્યાહાન ગોરાજ હેય: બાકી આંય જ્યા પોતે ન્યાયી માનતાહા ચ્યાહાહાટી નાંય, બાકી પાપ્યાહાન બોચાવાં યેનોહો.”
આંય તુમહાન આખહુ, કા યેજ રીતે યોક પાપ કોઅનારો જોવે પાપ કોઅના બોંદ કોઅરી ચ્યાહાટી પોરમેહેરા હોરગા દૂતહા હામ્મે આનંદ ઓઅહે.”
આંય તુમહાન આખહુ કા ચ્યેજ રીતે યોક પાપ કોઅના બંદ કોઅનારા પાપી લોકહા બારામાય હોરગામાય ઓલોજ આનંદ ઓરી, જોલા કા નોવાણુ ઓહડા ન્યાયી લોકહા બારામાય બી નાંય ઓઈ, જ્યાહાલ પાપ છોડના જરુરી નાંય હેય.”
“કાહાકા આંય, માઅહા પોહો ટાકાય ગીઅલાહાન હોદાહાટી એને ચ્ચાહા બોચાવ કોઅરા યેનહો.”
એને યેરૂસાલેમ શેહેરાહીને લેયને તે બિજ્યે બોદયે જાત્યે લોકહાન પાપ છોડના એને પાપહા માફી ખોબાર, ચ્યાજ નાંવા માય કોઅયી.
તોવે ઈસુવે જાવાબ દેનો કા, “જ્યેં હારેં હેતેં ચ્યાહાન ડાકટારા ગોરાજ નાંય રોય, બાકી જ્યેં દુખ્યેં હેતેં ચ્યાહાન ગોરાજ હેય.
બાકી ચ્યાહાય ચ્યાલ આખ્યાં, “યોહાના શિષ્ય બોજદા ઉપહા એને પ્રાર્થના કોઅતાહા, એને પોરૂષી લોકબી, બાકી તો શિષ્ય ઉપહા નાંય કોએ.”
આમી લોગુ પોરમેહેરે લોકહા અજ્ઞાનતાના સમાયાવોય દિયાન નાંય દેના, બાકી આમી બોદે જાગે બોદાજ માઅહાલ પાપ કોઅના બંદ કોઅના આગના દેહે.
પિત્તરે ચ્યાહાન આખ્યાં કા, “પાપ કોઅના બંદ કોઆ, એને તુમહેમાઅને બોદા જાંઆ તુમહે પાપહા માફી મેળવાહાટી ઈસુ ખ્રિસ્તા નાંવે બાપતિસ્મા લાં, તોવે તુમહાન પવિત્ર આત્મા દાન મિળી.
બાકી યહૂદી એને ગેર યહૂદીયાહામાય ચેતાવણી દેતો રિયો, કા પાપ કોઅના બોંદ કોઇન પોરમેહેરાએછે ફિરે એને આમહે પ્રભુ ઈસુવોય બોરહો કોએ.
યાહાટી આમી તુમા પાપ કોઅના બંદ કોઆ, એને પોરમેહેરા એછે ફિરા કા તુમહે પાપહા માફી મિળી, તોવે પોરમેહેરાપાઅને આત્મિક સામર્થ્ય મિળી.
પોરમેહેરાય ચ્યા ચાકારાલ મોઅલા માઅને પાછો જીવતો ઉઠાડીન બોદહા પેલ્લા તુમહેપાય દોવાડયો, કા આપહે માઅને બોદહાલ ચ્યાહા પાપી જીવના માઅને ફેરવી લેયને પોરમેહેરા બોરકાત દેય.”
ચ્યાલુજ પોરમેહેરે પ્રભુ એને તારણારો ઠોરવ્યો, ચ્યા જમણા આથાકોય ઉચો કોઅયો, કા ઈસરાયેલા લોક ચ્યાહા ખારાબ વિચાર એને વાટી વોયને પોરમેહેરાએછે ફિરે, એને ચ્યાકોય ચ્યાહા પાપહા માફી મિળવે.
કોલહાક લોક વિચારતાહા, કા પ્રભુ પોતાના પાછા યેઅના વાયદાલ પુરાં કોઅના વાઆ લાવી રિયહો, બાકી પ્રભુ ચ્યે રીતે વાઆ નાંય લાવી રિયહો. બાકી, તો તુમહેહાતે ધીરજ દોઅય રિયહો, કાહાકા તો કાદાલુજ નાશ નાંય કોઅરા માગે, બાકી વિચારેહે કા હર કાદો પાપ કોઅના બંદ કોઅય દેય, એને ચ્યાપાય યેય જાય.