29 એને લેવીય ચ્યા ગોઅમે યોક મોઠા જેવાણ થોવ્યા; એને કર લેનારા એને બિજા લોક જ્યા ચ્યાહા હાતે ખાં બોઠલા આતા યોક મોઠી ગીરદી આતી.
બાકી જોવે આંય, માઅહા પોહો સાદા ખાઅના ખાતો એને પાઆય એને દારાખા રોહો પિતો આતો, તોવે તુમા આખતા લાગ્યા “એઆ તો ખાદાડ એને સાકાટ માઅહું, કર લેનારાહા એને પાપહયા હાંગાત્યો હેય, તેરુ માઅહા કામહાકોય સાબિત ઓઅહે કા જ્ઞાની કું હેય.”
કાહાકા જોવે તુમા તુમહે પ્રેમ રાખનારાહાવોય પ્રેમ રાખહા, તોવે પોરમેહેર ચ્યા પ્રતિફળ નાંય દેય, કાહાકા કર લેનારા બી એહેકેનુજ કોઅતાહા.
જોવે ઈસુ એને ચ્યા શિષ્ય ગોઅમે રાતી ખાઅના ખાં બોઠલા આતા, તોવે બો બોદા કર લેનારા એને પાપી લોક ઈસુ એને ચ્યા શિષ્યહાઆરે ખાં બોઠા.
જોવે ઈસુ તાઅને આગલા ગીયો, માથ્થી નાંવા યોક માઅહાન કર લેઅના નાકાવોય બોઠલો દેખ્યો, એને ચ્યાલ આખ્યાં, “મા આરે ચાલ, આંય તુલ મા શિષ્ય બોનાવીહી.” તો કામ છોડીન ઈસુવાઆરે ગીયો.
એને બોજ સોમાયા પાછે, જોવે ઈસુ એને ચ્યા શિષ્ય લેવીયા ગોઅમે રાતી ખાઅના ખાં બોઠલા આતા, તોવે બોજ કર લેનારા એને પાપી આખાતાહા, ચ્યા શિષ્યહાઆરે ખાં બોઠા, કાહાકા ઓહડે બોજ માઅહે આતેં ચ્યે ચ્યા ઈસુઆરે રોત.
બોજ કર લેનારા એને જ્યાહાન લોક પાપી આખતેહે ચ્ચા લોક ચ્ચા પાહી વોનાયા હાટી યાં આતા.
તાં ચ્યાહાય ચ્યાહાટી ખાઅના બોનાવલા આતા, એને માર્થા ખાઅના વાટતી આતી, એને લાજરસ ઈસુવાઆરે ખાનારાહા માઅને યોક બોઠલો આતો.
એને જોવે અવિસ્વાસી માઅહું તુમહાન ગાવારા હાદે, એને તુમા તાં જાં માગે, તે જીં કાય તુમહાન ખાંહાટી દેય તી ખાં, એને તુમહાય એહેકેન નાંય પૂછના કા ઈ મુર્તિહીન બેટ ચોડાવલા હેય કા નાંય, જેથી જો તી બેટ દેનલા ગીઅલા હેય તે તુમા દોષી મેહસુસ નાંય કોઅહા.