29 બાકી ચ્યાહાય ચ્યાલ ઈ આખીન રોક્યો કા, “આમે આરે રો, કાહાકા વોખાતી વેળ ઓઈ રીયહી એને દિહી આમી બુડી ગીયહો” તોવે તો ચ્યાહાઆરે રાંહાટી માજે ગીયો.
માલિકાય ચાકારાલ આખ્યાં, વાટહી વોય એને ગલહીમાય લોકહાન વિનાંતી કોઇન લીયા કા મા ગુઉ બોરાય જાય.
ઓલહામાય ચ્યા, ચ્યા ગાવામાય પોઅચી ગીયા, એને ચ્યાહાય એહેકોય જાંઅયા કા તો આજુ આગલા જાં માગહે.
જોવે ઈસુ ચ્યાહાઆરે ખાઅના ખાં બોઠો, તોવે ચ્યે બાખે લેઈને આભાર માનીન બાખે મુડીન ચ્યાહાન દાં લાગ્યો.
એને લુદીયા નાંવા થુવાતીર શેહેરા જાંબળા રોંગા ડોગલેં વેચનારી યોક પોરમેહેરા આરાધના કોઅનારી થેએ વોનાય રીયલી આતી, એને પ્રભુય ચ્યે મોન ખુલ્યા, કા પાઉલા વાતેહેવોય ધ્યાન દેય.