41 એને આપા તે ન્યાયા નુસાર સજા બોગવી રીયહા, કાહાકા આપહાય જુઠા કોઅયા તી બોગવાં પોડહે, બાકી યે જુઠા કાય નાંય કોઅયાહાં.”
જોવે તો ન્યાય કોઆહાટી ખુરચ્યેવોય બોઠો, તોવે ઓલહામાય ચ્યા થેઅયે ચ્યાલ આખા દોવાડયા કા, “તું એલા ન્યાયી વોચમાય કાય મા કોઅતો, કાહાકા માયે આજે હોપનામાય એલા બારામાય બોજ દુઃખ વેઠયાહા.”
પિલાતેં એઅયા કા, ચ્યાથી કાયજ નાંય ઓઈ હોક્યા, ઉલટાં વિરુદ વોદતાંજ જાય, તોવે ચ્યે પાઆય લેઈને લોકહા દેખતે આથ દોવ્યા, એને આખ્યાં, “આંય એલા ન્યાયી માઅહાલ માઆઇ ટાકનાથી નિર્દોષ હેતાઉ, તુમાંજ ચ્યા જિમ્મેદાર હેય.”
એને એહેકેન આખ્યાં, કા “માયેતે ગુના વોગાર માઅહાન માઆહાટી દોઓવાડીન પાપ કોઅયાહાં” ચ્યાહાય આખ્યાં, આમહાન ચ્યા પારવા નાંય હેય, યા તું જાવાબદાર હેય.
બાકી જોમાદાર એને ચ્યાઆરે જ્યેં ઈસુવા રાખવાળી કોએત, ચ્યે દોરત્યેવોય એને જીં બોન્યાં તીં એઇન આખતે લાગ્યેં, “હાચ્ચાં હેય કા ઓ માઅહું પોરમેહેરા પોહો આતો.”
બાકી બીજે પેલ્લાલ ઠોપકાડીન આખ્યો, “તું પોરમેહેરાલ બી નાંય બિઅયા કા, તુલબી હારકી શિક્ષા મિળી ગીયી.
પાછે ચ્યે આખ્યાં, “ઈસુ, રાજા હારકો રાજ્ય લેયને યેહે, તોદિહી માન યાદ કોઅજે.”
તુમા પોતે સાક્ષી હેય, એને પોરમેહેર બી સાક્ષી હેય, કા તુમા બોદા વિસ્વાસ્યાહા આરે આમહે સ્વભાવ કોલો હાચ્ચો, ન્યાયી એને દોષવોગાર્યો હેય.
યાહાટી પોરમેહેરા આધીન ઓઅય જાં, એને સૈતાના સામનો કોઆ તોવે સૈતાન તુમહે ઇહીરે નાહી પોડી.
બાકી ખ્રિસ્તા કિમતી લોયાથી, જો યોક શુદ્ધ એને નિર્દોષ ગેટા હારકો આતો.
ચ્યાય નિંદા કોઅનારાહા બી નિંદા નાંય કોઅયી, એને જોવે ચ્યાલ દુઃખ દેના તે ચ્યાય કાદાલ દોમકી નાંય દેની, બાકી ચ્યે પોતે પોતાલ પોરમેહેરા આથામાય હોઅપી દેના જો કાયામ હાચ્ચાયેથી લોકહા ન્યાય કોઅહે.