22 આજુ તીજેદા ચ્યે ચ્યાહાન આખ્યાં, “બાકી એલે કાય જુઠા કોઅયાહાં? મોતા ડોંડ બોઅરા પોડે ઓહડા ચ્યામાય કાય નાંય મીળે ચ્યાહાટી ચ્યાલ ચાપકા માર દેવાડીન ચ્યાલ છોડી દેતહાવ,”
“તુમા યા માઅહાન માયેપાંય લેય યેના, એને આખ્યાં કા ઓ દુમાલ કોઆડાં હાટી લોકહાન ચોડવેહે, બાકી એઆ, માયે તુમહે હોમ્મે ચ્યા બારામાય જાંઅયા, બાકી જ્યેં વાતહેબારામાય તુમા ચ્યાવોય દોષ લાવતેહે, ચ્યે વાતહો બારામાય માન ચ્યામાય કાયજ દોષ નાંય મિળ્યહો.
ચ્યાહાટી ચ્યાલ ચાપકા માર દેયન આંય છોડી દેતહાવ.”
બાકી પિલાત રાજાય ઈસુવાલ છોડી દાં માગે ચ્યાહાટી આજુ ચ્યાહાન હોમજાડેહે.
બાકી ચ્યાહાય બોંબલ્યા, “હુળીખાંબાવોય ચોડવી દે, ચ્યાલ હુળીખાંબે ચોડવી દે.”
બાકી ચ્યા મોઠેરે બોંબાલતા લાગ્યા એને માગતા લાગ્યા, “ચ્યાલ હુળીખાંબાવોય ચોડવી દાં જોજે” એને ચ્યાહા બોંબાલના નાંય ગાઠ્યા.
પિલાત રાજાય મુખ્ય યાજકાલ એને લોકહાન આખ્યાં, “યા માટડામાય કાય ગુનો નાંય દેખાય.”
બાકી ખ્રિસ્તા કિમતી લોયાથી, જો યોક શુદ્ધ એને નિર્દોષ ગેટા હારકો આતો.
આંય ઈ યાહાટી આખતાહાવ, કાહાકા ઈસુ ખ્રિસ્તાયબી યોકુજ વોખાત આમહે પાપાહા લીદે દુઃખ વેઠયાં એને તો યોક ન્યાયી આતો તેબી આમે અન્યાયાહાહાટી મોઓઈ ગીયો, એટલે આમહાન પોરમેહેરાપાય લી યેય હોકે, તો શરીરા રુપામાય તે મોઓઈ ગીયો બાકી પવિત્ર આત્મા સામર્થ્યા થી પાછો જીવતો કોઅય દેનલો ગીયો.