57 બાકી તો નાંય માન્યો એને બોલ્યો, “બાય, ચ્યાલ આંય નાંય વોળખું.”
બાકી જીં માઅહું માન માઅહા હોમ્મે નાંય માને, તે ચ્યાલ આંયબી મા હોરગામાઅને આબહાલ આખી દિહીં કા ઓ મા શિષ્ય નાંય હેય.”
બાકી તો બોદહા દેખતા નાંય માના લાગ્યો એને ચ્યે આખ્યાં તું કાય આખતીહી તી આંય નાંય જાઅઉ.
બાકી જીં માઅહું માન માઅહા હોમ્મે નાંય માને, ચ્યાલ આંયબી મા પોરમેહેરા હોરગા દૂતહા હોમ્મે આખી દિહીં કા ઓ મા શિષ્ય નાંય હેય.”
આગડા પાય ચ્યાલ બોઠલો દેખીન યોક ચાકરાણ્યે ચ્યાલ દારી-દારી એઇન આખ્યાં, “એલો ચ્યાઆરે આતો.”
થોડીવાઆ રોયન પાછે યોક બીજે ચ્યાલ એઇન આખ્યાં, “તું ચ્યાહામાઅનો હેતો” બાકી પિત્તરે આખ્યાં, “માટડા આંય નાંય હેતાઉ.”
તોવે સિમોન પિત્તર આગડા પાય ઉબો રોયન તાપાય રિઅલો આતો, તોવે ચ્યાહાય ચ્યાલ આખ્યાં, “કાય તુંબી ચ્યા શિષ્યહામાયનો હેતો કા?” પિત્તરે નાકાર કોઇ દેના, એને આખ્યાં, “આંય નાંય હેતાઉ.”
પિત્તરે પાછા નાકાર કોઅય દેના એને તારાત કુકાડ વાહાયો.
યાહાટી આમી તુમા પાપ કોઅના બંદ કોઆ, એને પોરમેહેરા એછે ફિરા કા તુમહે પાપહા માફી મિળી, તોવે પોરમેહેરાપાઅને આત્મિક સામર્થ્ય મિળી.
જોવે પોરમેહેરા હામ્મે આપા આપહે પાપ કબુલ કોઅજેહે, તોવે તો આપહે પાપ માફ કોઅહે, એને આપહાન બોદા અન્યાય માઅને ચોખ્ખાં કોઅહે, કાહાકા તો બોરહાવાળો એને ધાર્મિક હેય.