56 આગડા પાય ચ્યાલ બોઠલો દેખીન યોક ચાકરાણ્યે ચ્યાલ દારી-દારી એઇન આખ્યાં, “એલો ચ્યાઆરે આતો.”
પિત્તર બાઆપુર બોઠલો આતો તોવે યોક દાસી ચ્યા પાહાય યેયન આખ્યાં તુંબી ગાલીલ ભાગા માઅહું ઈસુવાઆરે આતો.
જોવે વોખાત જાયી ઈસુ બાર ચેલાહાઆરે ચ્યે ગોઅમે યેનો.
ઈસુવે આખ્યાં, “ચ્યેલ ખિજવાના બોંદ કોઆ, એલ્યેલ કાહા આબદા પાડતાહા? એલ્યેય તે અત્તાર તેલ રેચવીન યોક હારાં કામ કોઅયાહાં.
તોવે ઈસુય પાછા બિજ્યે વોખાત ચ્યા ડોળાહા ઉપે આથ થોવ્યો, તોવે ચ્યે ડોળા ઉગાડયા એને તો પુરીરીતે કોઅઇ હારો ઓઅઇ ગીયો, એને તો બોદા ચોખ્ખાં એઇ રીયલો આતો.
એને જોવે બાઆપુર માઅહે આગડા બાળીન તાપાયા બોઠે, ચ્યાહા વોચમાય પિત્તર બી બોહી ગીયો.
બાકી તો નાંય માન્યો એને બોલ્યો, “બાય, ચ્યાલ આંય નાંય વોળખું.”
તોવે ચ્યે ચાકરાણ્યે જીં ફાટકા રાખવાળી આતી, પિત્તરાલ આખ્યાં, “કાય તું યા માઅહા શિષ્યહા માઅનો હેતો?” પિત્તરે આખ્યાં, “આંય નાંય હેય.”