52 તોવે ઈસુય મુખ્ય યાજકાહાલ એને દેવાળા રાખવાળ્યા આગેવાનહાન એને વડીલાહાન આખ્યાં, “કાય તુમા માન ડાખૂ હોમજીન દોઓરાં હાટી તારવાય એને ડેંગારા લેઈને યેનાહા કા?
એને તો આજુ બોલહે ઓલાહામાયજ, યહૂદા ઇસ્કારીયોત જો બાર શિષ્યહા માઅને યોક જાંઆ આતો તાં યેનો, ચ્યા હાતે બોજ લોક આતા, યા લોક મુખ્ય યાજક એને યહૂદી આગેવાનાહાથી દોવાડલા આતા, યહૂદા હાતે આતા ચ્યા લોકહાપાંય તારવાયો એને ડેંગારા લેયને યેના.
ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “કાય તુમા માન ડાખૂ હોમજીન દોઓરાં હાટી તારવાય એને ડેંગારા લેઈને યેનાહા કા? એને આયતે દિને દેવાળામાય તુમહેઆરે રોઇન હિકાડૂ, તેરુ તુમાહાય માન નાંય દોઅયેલ.
કાહાકા આંય તુમહાન આખતાહાવ કા એહેકોય પવિત્રશાસ્ત્રમાય લોખલાં હેય, તો ગુનેગારીયાહામાંય સામીલ ઓઅરી, ઈ વાત મા બારામાય પુરી ઓરા જોજે, એને હાચ્ચાંજ ઈ વાત મા બારામાય પુરી ઓઈ રિઅલી હેય.”
એને તો મુખ્ય યાજકાહા એને દેવાળા રાખવાળ્યાહા આગેવાનહાપાય ગીયો એને આખ્યાં કા, આંય ઈસુવાલ દોઆડાહાટી તુમહાન મોદાત કોઅહી.
તોવે ઈસુવે આખ્યો, “આમી બાસ કોઆ” ઈસુવે ચ્યા કાનાલ આથ લાવીન ચ્યાલ હારો કોઅયો.
જોવે આંય દિનેરોજ દેવાળામાય તુમહેઆરે રોઇન હિકાડૂ, તેરુંબી તુમહાય માન નાંય દોઓયેલ. બાકી આમીતે તુમહે સમય હેય, એને આંદારાં ઓદિકાર ચાલહે.”
જોવે આંય ચ્ચાહા આરે આતો, તો માયે તો સામર્થ્યા નાવાકોય, જીં નાંવ તુયે માન દેનલા હેય, ચ્યાહાન હાચવી રાખ્યાં, એને માયે ચ્ચાહાન હાચવ્યા એને જ્યા ટાકાય જાયના નક્કી આતા, ચ્ચાલ છોડીન ચ્યામાઅને કાદોજ નાંય ખોવાયો, તોવે પવિત્રશાસ્ત્રામાય જીં લોખલાં આતા તી પુરાં ઓએ.
જોવે ચ્યા ઈ વોનાયા, તોવે દેવાળા રાખવાળ્યાહા આગેવાન રાખવાળ્યાહા આરે દેવાળામાય ગીયા, એને પ્રેષિતાહાલ મોઠી સોબાયે હોમ્મે લેય યેના, બાકી બળજબરી કોઇન નાંય, કાહાકા ચ્યા લોકહાન બિઅતા આતા, કા લોક ચ્યાહાન દોગડાકોય ઠોકીન ચ્યાહાન માઆઇ ટાકી.