3 એને બાર શિષ્યામાઅનો યોક યહૂદા નાંવા આતો, ચ્યાલ ઇસ્કારીયોતીયો આખે, ચ્યામાય સૈતાન ઉરાઇ ગીયો,
સિમોન કનાની, એને યહૂદા ઇસ્કારીયોત જ્યેં ચ્યાલ દોઅવાડી દેનેલ.
ચ્યે ચ્યાહાન આખ્યાં જ્યાંય મા થાળ્યેમાય આથ ટાક્યોહો તોજ માન દોઅય દી.
તોવે ઈસુવે સૈતાનાલ આખ્યાં, ઓ સૈતાન દુર ઓઅઇ જો, કાહાકા પવિત્રશાસ્ત્રમાય લોખલાં હેય: તું પ્રભુ તો પોરમેહેર ચ્યા પાગે પોડ એને યોખલા ચ્યાજ ભક્તિ કોઓ.
એને એઅયા, માન દોગો દેનારા આથ મા આરે થાળીયેમાય હેય.
એને યાકૂબા પોહો યહૂદા એને યહૂદા ઇસ્કારીયોત જો ઈસુવાલ દોઈ દેનારો બોન્યો.
ચ્યાય ઈ યાહાટી નાંય આખ્યાં, કા ચ્યાલ ગોરીબાહા ચિંતા આતી, બાકી યાહાટી આખ્યાં તો બાંડ આતો એને પોયહા ઠેલી ચ્યાપાય રોય એને ચ્યેમાઅને તો દુબીન કાડી લેતો આતો.
આંય તુમા બોદહા બારામાય નાંય આખું, કાહાકા માયે જ્યાહાન નિવડી લેદલા હેય, આંય ચ્યાહાન જાંઅતાહાંવ, બાકી એહેકેન યાહાટી ઓઈ રીઅલા હેય કા પવિત્રશાસ્ત્રમાય લોખલાં હેય તી પુરાં ઓરા જોજે, કા જ્યાંય મા આરે ખાઅના ખાદાં, ચ્યાય માન દોગો દેનો.
ઈસુ એને ચ્યા શિષ્ય રાતી ખાઅના ખાં બોઠલા આતા, સૈતાને પેલ્લાજ સિમોના પોહો યહૂદા ઇસ્કારીયોતા મોનામાય ઈસુવાલ દોગો દેઅના વિચાર થોવ્યેલ.
તોવે પિત્તરે આખ્યાં, “ઓ હનાન્યા, જો સૈતાને તો મોનામાય પવિત્ર આત્મા આરે જુઠા બોલના વિચાર ટાકલો હેય, એને તુયે તો વેચલી મિલકાત માઅને કોલહાક પોયહા તોહાટી રાખી થોવલા હેય.