17 એને યોક વાટકીમાય દારાખા રોહો લેઈને, ચ્યેવોય પોરમેહેરા આભાર માનીન, ચ્યે આખ્યાં, “લા, તુમહેમાય ઓ દારાખા રોહો લીયા,
પાછે ચ્યાય માઅહાન ગાહીયાવોય બોહતેં કોય દેને, એને પાચ બાખે એને બેન માછલે લેદે, એને હોરગા એછે એઇન પોરમેહેરા આભાર માન્યા એને કુટકા કોઇન શિષ્યહાન દેના, એને શિષ્યહાય લોકહાન વાટી દેના.
પાછે હાંત બાખે એને માછલે લેદે એને પોરમેહેરા આભાર માનીન બાખ્યેહે ટુકડા કોઇન શિષ્યહાન વાટી દાં આખ્યાં, એને ચ્યાહાય લોકહાન વાટી દેના.
જોવે ચ્યા ખાત તોવે, ઈસુવે બાખ્યે ટુકડો લેદો, એને બાખ્યેહાટી પોરમેહેરા આભાર માન્યા એને, મુડીન શિષ્યહાન દેની, એને ચ્યે આખ્યાં, “લા એને ખાં, ઈ મા શરીર હેય.”
જોવે ચ્યા ખાત તોવે, ઈસુવે બાખ્યે ટુકડો લેદો, એને બાખ્યેહાટી પોરમેહેરા આભાર માન્યા એને, મુડીન શિષ્યહાન દેની, એને ચ્યે આખ્યાં, “લા એને ખા, ઈ મા શરીર હેય.”
એને ચ્યે બાખે લેદી, એને આભાર માનીન મૂડી, એને શિષ્યહાન એહેકોય આખીન દેની, કા ઈ મા શરીર હેય, જીં તુમહેહાટી દેવાયી, મા યાદ હાટી ઈ કોઆ.
ઈસુય પાચ બાખે એને બેન માછલે લેદા, એને હોરગા એછે એઇન બોરકાત માગી, એને બાખે મૂડી-મુડીન લોકહાન વાટી દાંહાટી શિષ્યહાન દેન્યો.
જો કાદો યોક દિહાલ ખાસ માનહે, તો પ્રભુહાટી ખાસ માનહે, એને જો માહાં ખાહે, તો પ્રભુહાટી ખાહે, કાહાકા તો પોરમેહેરા ધન્યવાદ કોઅહે, એને જો માહાં નાંય ખાય, તો પ્રભુહાટી નાંય ખાય, કાહાકા તો પોરમેહેરા ધન્યવાદ કોઅહે.
જોવે આપા પ્રભુભોજમાય વાપર કોઅલા વાટકામાઅને દારાખા રોહો પિતહેં, જ્યાહાટી પોરમેહેરા ધન્યવાદ કોઅતેહે, તે આપા આસલીમાય ખ્રિસ્તા લોયામાય ભાગીદાર ઓઅતેહે, એને જોવે આપા બાખે તોડતેહે એને ખાતહેં, તે આસલીમાય ખ્રિસ્તા શરીરા ભાગીદાર ઓઅતેહે.
જીં શિક્ષણ માન પ્રભુ પાઅને મિળ્યાં, તીંજ શિક્ષણ માયે તુમહાન દેના, કા પ્રભુ ઈસુ જીં રાતી દોઆય ગીયો ચ્ચે રાતી ચ્ચાય બાખે લેદી.