27 તોવે લોક માન, માઅહા પોહાલ સામર્થ્ય એને મહિમાહાતે દોરતી એછે વાદળામાય યેતો દેખી.
તોવે માઅહા પાહા ચિન્હે આકાશામાય દેખાડી દી, એને તોવે આખી દોરત્યેવોયને બોદા લોક છાતી ઠોકી, એને માઅહા પોહાલ મોઠા સામર્થ્યમાંય એને મહિમા ને હાતે આકાશા વાદળાઊપે યેતા દેખી.
“જોવે આંય, માઅહા પોહો પાછો યીહીં, તોવે આંય મા મહિમામાય યીહીં એને બોદા હોરગા દૂતહાન મા આરે લેય યીહીં, તોવે આંય બોદા લોકહા ન્યાય કોઅરાહાટી પોતે મહિમામય રાજ્યાસનાવોય બોહહી.
ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “તુયે હાચ્ચાં આખ્યાં, બાકી આંય આખતાહાવ કા આમી પાછે તુમા માઅહા પોહાલ બોજ સામર્થ હાતે પોરમેહેરા જમણી એછે બોઠલો એઅહા એને આકાશા વાદળામાઅરે યેતો એઅહા.”
ચ્યે સમયે લોક માન દેખી, માઅહા પોહો દોરતી એછે વાદળામાય યી રીયલો હેય, ચ્યે મા સામર્થ એને મહિમા એઅરી.
એને ગાબરાય ગીઅલા લેદે એને દુનિયામાય ઓઅનારી ઘટના વાટ જોવતા-જોવતા લોકહામાય જીવના તાકાત નાંય રોય, કાહાકા આકાશામાઅને પરાક્રમ આલી જાય.
વોનાયા, તો વાદળાહાવોય બોહીન યેનારો હેય, બોદાજ લોક ચ્યાલ એઅરી, બાકી જ્યાહાય ચ્યાલ ભાલેકોય ડોચી દેનેલ ચ્યા હોગા એઅરી, એને ચ્યાલ દેખીન દોરત્યેવોયને બોદા જાતી લોક જોર-જોરખે રોડી. હાં, એહેકેનુજ ઓઅરી. આમેન.
પાછે માયે યોક ઉજળા વાદળાં દેખ્યા, એને ચ્યા વાદળાવોય માઅહા પોહા હારકો યોક માઅહું બોઠલો આતો, જ્યા ટોલપીવોય હોના મુગુટ એને આથામાય ચોખ્ખો દાઅયેવાળો ઓસીયો આતો.