22 કાય કૈસરાલ કર દેઅના આમે નિયમા વિરુદ હેય?”
પિત્તરે આખ્યાં, “હાં, તો દેહે.” જોવે પિત્તરા ગોઅમે યેનો, તોવે ચ્યા આખના પેલ્લાજ ઈસુય પિત્તરાલ પુછ્યાં, “ઓ સિમોન, તુલ કાય લાગહે? દુનિયા રાજા કોઅહા લોકહા પાયને કર લેતહા? ચ્યાહા પાહાહા પાયને કા બીજહા પાયને?”
ચ્યાહાય ચ્યાલ ઈ પુછ્યાં, “ઓ ગુરુ, આમા જાંઅજેહે કા, તું સાદા ઠીક આખતોહો, એને પોરમેહેરા વાટ હાચ્ચાયે પરમાણે હિકાડતો બી હેય, એને કાદા પક્ષપાત નાંય કોઆ, બાકી પોરમેહેરા વાત હાચ્ચાયેકોય આખતો હેય, તે પાછે આમી આમહાન આખ.
ચ્યાય ચ્યાહા લુચ્ચાઈ જાઇન ચ્યાહાન આખ્યાં.
એને ચ્ચે ચ્યા હુમે એહેકોયન ફિરાદી કોઅતા લાગ્યા કા, “આમહાય ખાત્રી કોઅયી કા ઈ માઅહું રોમી સરકારા વિરુદમાય લોકહાન ચોડવેહે, કૈસરાલ કર દેયના મોનાય કોઅહે, એને પોતે ખ્રિસ્ત, રાજા આખતા વોનાયાહા.”
ચ્યા પાછે લોકહા ગોણત્રી દિહહામાય ગાલીલ ભાગા માઅહું યહૂદા યેનો, એને કોલહાક લોકહાન ચ્યા એછે કોઇ લેદા બાકી તેરુંબી મોઅઇ ગીયો, એને ચ્યાલ માનનારા, બોદા વિખરાય ગીયા.
ચ્યાહાટી બોદહા હક્ક ચુકવી દા, જ્યા પાય કર લેયના હક્ક હેય ચ્ચાલ કર બોઅય દા, જ્યાલ જકાત જોજહે ચ્યાલ જકાત દા, એને જ્યાહાલ આદર દેઅના હેય, ચ્યાહાન આદર દા, એને જ્યાહાન માન દેઅના હેય, ચ્યાહાન માન દા.