6 જાખી તારાતુજ ઉત્યો તો ઈસુલ ગોઓ લેય ગીયો, એને બોજ આનંદાકોય ચ્યા આદર કોઅયો.
જોવે ઈસુ ચ્યા જાડા હી પોઅચ્યો, જાં જાખી આતો, તોવે ચ્યાય ઉચે નોજાર કોઇન ચ્યાલ આખ્યાં, “ઓ જાખી, તું માહારી નિચે ઉતી યે; કાહાકા માન આજે તો ગોઓ યેઅના જરુરી હેય.”
ઈ દેખીન બોદાજ લોક ટુટરાં લાગ્યા, એને ચ્યા આખે કા, “તો તે યોક પાપી માઅહા ગોઓ ગીયહો.”
ચ્યાહાય તારાત જાયને મરિયમ એને યોસેફાલ એને ગોવાંયીમાય ચ્યા પાહાલ હુવાડલો દેખ્યો.
એને લેવીય ચ્યા ગોઅમે યોક મોઠા જેવાણ થોવ્યા; એને કર લેનારા એને બિજા લોક જ્યા ચ્યાહા હાતે ખાં બોઠલા આતા યોક મોઠી ગીરદી આતી.
એને જોવે ચ્યેય ચ્યે કુટુંબ હાતે બાપતિસ્મા લેદા, તોવે ચ્યેય વિનાંતી કોઅયી, “જો તું માન પ્રભુવા વિસ્વાસીની હોમાજતોહો, તે ચાલીન મા ગોઆમાય રા,” એને તી આમહાન માનાડી લેય ગીયી.
એને ચ્યાય ચ્યાહાન પોતાના ગોઆમાય લેય જાયન, ચ્યાહાન ખાઅના ખાવાડ્યા, એને બોદા ગોર્યાહા આરે પોરમેહેરાવોય બોરહો કોઇન બોજ આનંદ કોઅયો.
જીં કાય પિત્તરે આખ્યાં, જ્યાહાય ચ્યાવોય બોરહો કોઅયો ચ્યાહાય બાપતિસ્મા લેદા, એને ચ્યેજ દિહી બોરહો કોઅનારા ટોળામાય લગભગ તીન ઓજાર માઅહે જોડાય ગીયે.