26 ‘આંય તુમહાન આખતાહાવ કા જ્યા પાય હોમાજ હેય, તો વોદારી હોમાજ મેળવી, બાકી જ્યાપાંય જીં વોછીબી હોમાજ ઓરી તીં બી ચ્યાપાઅને ખોવાય જાય.
કાહાકા જ્યા પાય હોમાજ હેય, તો વોદારી હોમાજ મેળવી, બાકી જ્યા પાય કાય હોમાજ નાંય મીળે, ચ્યાપાય જીં વોછીબી હોમાજ ઓરી તીં બી ચ્યાપાઅને ખોવાય જાય.
“ચ્યાહાટી આંય તુમહાન આખહુ, કા પોરમેહેરા રાજ્ય તુમહે પાયરે લેય લેવામાય યી, એને ચ્યાહાન દેનલા જાય, જીં પોરમેહેરા આગનાયો માની.
કાહાકા જ્યા પાય હોમાજ હેય, તો વોદારી હોમાજ મેળવી, બાકી જ્યા પાય કાય હોમાજ નાંય મીળે, ચ્યાપાય જીં વોછીબી હોમાજ ઓરી તીં બી ચ્યાપાઅને ખોવાય જાય.”
તોવે કારબારી વિચાર કોઅરા લાગ્યો, આમી આંય કાય કોઉ? કાહાકા મા માલિક આમી કારબારી કામાવોયને કાડી રિયહો, માન શરીરાકોય તે કામ ગાઠી નાંય પોડે, એને માગી ખાંહાટી માન શરામ યેહે.
ચ્યાહાય આખ્યાં, ‘ઓ માલિક ચ્યાપાય દોહો સિક્કા તે હેતાજ.’
ચ્યાહાટી તુમા હાચવીન રા, કા તુમા કાય વોનાતેહે? કાહાકા જ્યા પાય હોમાજ હેય, તો વોદારી હોમાજ મેળવી, બાકી જ્યા પાય કાય હોમાજ નાંય મીળે, ચ્યાપાય જીં વોછીબી હોમાજ ઓરી તીં બી ચ્યાપાઅને ખોવાય જાય.”
કાહાકા રાજા દાઉદા ગીતશાસ્ત્રમાય એહેકેન લોખલાં હેય, ‘ચ્યા ગુઉ ઉજાડ એઅઇ જાઅરી, એને ચ્યામાય કાદાં નાંય રોય’ એને ઈ બી લોખલાં હેય, ‘કાદો બિહરો ચ્યા પદ લી.’
યાહાટી તુમહાય હાચવીન રા જોજે કા કાય યા લોક તુમાહાલ ધોકો નાંય દેય, યાહાટી તુમા ટાકી નાંય દેય જ્યાલ મેળવાહાટી આમાહાય ઓલી મેહનાત કોઅયીહી. બાકી તુમા તી બોદો બોદલો મેળવાહા જ્યા વાયદો પોરમેહેરાય તુમહેઆરે કોઅયોહો.
તું ધીરજ દોઅતોહો, એને તુયે મા નાંવા લીદે દુઃખ સહન કોઅલા હેય, એને તુયે માયેવોય બોરહો કોઅના નાંય છોડયા.
આંય જલદીજ પાછો યેનારો હેતાંવ, યાહાટી, તો માયેવોય જો બોરહો હેય ચ્યાલ મજબુત કોઓ, જેથી કાદાબી તો મુગુટ પેચકી નાંય લેય.