42 તોવે ઈસુવે ચ્યાલ આખ્યાં, “તું માયેવોય બોરહો કોઅતોહો યાહાટી આંય તો બોચાવ કોઅતાહાંવ.”
તોવે ઈસુવે ચ્યેલ આખ્યાં, “બાઈ તો હાચ્ચો બોરહો હેય, તો માગણી પરમાણે ઓઅઇ જાય.” એને ચ્યે પોહી ચ્યેજ સમયે હારી ઓઅઇ ગીયી.
ઈસુવે આથ લાંબો કોઇન ચ્યા આથ દોઅયો, એને આખ્યાં, મા મોરજી હેય કા તું ચોખ્ખો ઓઅઇ જો “એને તો તારાતુજ કોઢમાયને ચોખ્ખો ઓઅઇ ગીયો.
ઈસુવે ચ્યે એછે ફિરીન ચ્યેલ આખ્યાં, બોઅહી ઈંમાત રાખ, માયે તો બોચાવ કોઅલો હેય કાહાકા તુયે માયેવોય બોરોહો કોઅલો હેય, આમી તુલ એલી બિમારી નાંય લાગે તોવે તી બાય તારાત હારી ઓઅઇ ગીયી.
તોવે ઈસુય ચ્ચાલ આખ્યાં, “ઉઠીન જાતો રો, તો બોરહા લીદે તો બોચાવ ઓઈ ગીયહો.”
“તુલ કાય જોજે? તોહાટી આંય કાય કોઅઉ?” ચ્યે આખ્યાં, “પ્રભુ, આંય દેખતો ઓઉં.”
બાકી ચ્યેય ચ્યે બાયેલ આખ્યાં કા, “પોરમેહેરાય તુલ બોચાવી લેદલી હેય કાહાકા તુયે માયેવોય બોરહો કોઅયો. તું આમી શાંતીકોય જાતી રો.”
ઈસુવે ચ્યેલ આખ્યાં “બોઅહી ઈંમાત રાખ; માયે તો બોચાવ કોઅલા હેય, કાહાકા તુયે માયેવોય બોરોહો કોઅલો હેય, આમી તુલ એલી બિમારી નાંય લાગે, તું શાંતીકોય જો.”