21 બાકી ચ્યે ઈસુલ એહેકોય આખ્યાં કા, “ઓ ગુરુ, યો બોદ્યો આગના આંય હાનેરેજ માનતો યેનહો”.
ચ્યાય આબહાલ જોવાબ દેનો, ‘એએ, આંય ઓલા વોરહાથી તો સેવા કોઅહુ એને કોદહીજ તો આગના નાંય ટાળહી, તેરુંબી તુયે માન યોકબી વાહના વાછડા બી નાંય દેના કા આંય તી માંઈને મા હાંગાત્યાહા હાતે ખાયન આનંદ કોઅતો.
આંય તુમહાન આખહુ કા ચ્યેજ રીતે યોક પાપ કોઅના બંદ કોઅનારા પાપી લોકહા બારામાય હોરગામાય ઓલોજ આનંદ ઓરી, જોલા કા નોવાણુ ઓહડા ન્યાયી લોકહા બારામાય બી નાંય ઓઈ, જ્યાહાલ પાપ છોડના જરુરી નાંય હેય.”
તું પોરમેહેરા આગના જાંઅતોહો, ખૂન નાંય કોઅના, વ્યબિચાર નાંય કોઅના, ચોરી નાંય કોઅના, જુઠી સાક્ષી નાંય દેઅના, કાદાલ દોગો નાંય દેયના, એને આપહે આયહે આબહા માન રાખના.”
ઈ વોનાયને ઈસુય ચ્યાલ આખ્યાં, “આજુ યોક વાત હેય જીં તુલ કોઅના જરુરી હેય, જો, જીં કાય તો હેય તીં બોદા વેચિન ગોર-ગોરીબાહાન દેય દે, જો એહેકોય કોઅહે, તે તોપાય હોરગામાય મિલકાત રોઅરી એને યેયન મા શિષ્ય બોની જો.”
ઉત્સાહા બારામાય આખે તે માયે મંડળીવોય જુલુમ કોઅયો, એને યહૂદી નિયમાહા પાલન કોઅનામાય આંય યોક ન્યાયી માઅહું આતો કાહાકા માયે બોદા નિયમાહા પાલન કોઅલા હેય.