5 તોવે ચ્યાય પોતાના માલિકા કોરજાવાળહાન યોક-યોક કોઇન હાદ્યા એને પેલ્લાનેજ પુછ્યાં, તોવોય મા માલિકા કોલહો કોરજો હેય?
એને જોવે ઇસાબ કોઅતો લાગ્યો તોવે યોકા જાંઆલ લેય યેનલા, ચ્યા દસ ઓજાર તાલાંત એટલે યોક તાલાંત પંદર વોરહા મોજર્યે કોરજામાય આતો.
“બાકી જોવે તો ચાકાર બાઆ ગીયો, તોવે ચ્યા હાંગાત્યા ચાકાર માઅને યોક બિજો ચાકાર મિળ્યો તો ચ્યા (૧૦૦ દીનાર) હોવ દિહાહા મોજર્યે પોયહા કોર્જદાર આતો, તોવે ચ્યે ચ્યાલ ગોગ્યેમાય દોઇન આખ્યાં, ‘જીં કાય તોપાય કોરજાં હેય ચ્યાલ તું ચુકાડી દે.’”
જેહેકોય જ્યાહાય આમે વિરુદ પાપ કોઅલા આતાં, ચ્યા વિરુદયાહાલ આમાહાય માફ કોઅયા, તેહેકોય તુંબી આમહે પાપહા માફ કોઓ.
આમી આંય હોમજી ગીયો, કા કાય કોઅહી, જોવે આંય કારબારી કામાવોને છુટો ઓઈ જાવ તોવે લોક માન મોદાત કોએ.
ચ્યાય આખ્યાં, હોવ મણ જૈતુન જાડા તેલ તોવે ચ્યાય ચ્યાલ આખ્યાં, ‘પોતાના ઇસાબા ચોપડા લે એને બોહીન તારાત બિજા ખાતામાય બોદલીન પોચહા મણ લોખી દે.’