20 લાજરસ નાંવા યોક બીખારી માઅહું આતો, ચ્યા શરીર ફોડહાકોય બોઆલા આતા,, ચ્યાલ લોક મિલકાતવાળા માઅહા બાઆપુર થોવી દેતા આતા.
એને જોવે તો દોરવાજા એછે જાં લાગ્યો તોવે યોક બીજી દાસીય ચ્યાલ દેખ્યો એને તાં ઉબા રિઅલાહામાઅને આખ્યાં “એલો નાજરેત ગાવા ઈસુવાઆરે આતો.”
“યોક મિલકાતવાળો માઅહું આતો, તો બોજ મોઅગેં ડોગલેં પોવતો આતો એને રોજ દિને હારાં-હારાં ખાઅના ખાતો આતો એને બોજ હારો રોતો આતો.
તો બોજ બુખો આતો ઓલે લોગુ કા તો ઇચ્છા રાખે, મિલકાતવાળા માઅહા પાયને ખાયન વોદી ગીઅલા ખાઅનાકોય બુકો બોએ. ઈહીં લોગુ કા કુત્રે બી યેયન ચ્યા ફોડહાન ચાટતે આતેં.
મરિયમ એને ચ્ચે બોઅહી માર્થાયે ગાંવ બેથાનીયામાય લાજરસ નાંવા યોક માઅહું બિમાર આતો.
ઓલહામાય લોક યોકા જન્મા પાઅને લેંગડા આતા ચ્યા માઅહાલ લેઈને યેત, ચ્યાલ દિનેરોજ દેવાળા બાઅણા પાય જ્યાલ સુંદાર નાંવા બાઅણા આખતેહે, ચ્યાપાય બોહાડી જાત, કા તો દેવાળે જાનારાહા પાયને બિખ માગે.
જો વિસ્વાસી ગરીબ હેય ચ્ચાય ખુશ ઓઅરા જોજે કા પોરમેહેરાય ચ્ચા સન્માન કોઅયોહો.
ઓ મા પ્રિય બાહાબોઅયેહેય વોનાયા, પોરમેહેરાય ચ્ચા લોકહાન નિવાડલા હેય, જ્યા યા દુનિયા નોજરેમાય ગરીબ હેય, યાહાટી કા બોરહામાય મિલકાતવાળા ઓઅઇ જાય એને ચ્ચા રાજ્યા વારસો બોને, જ્યાથી પોરમેહેરાય આપહે પ્રેમ કોઅનારાહાન દેયના વાયદો કોઅયોહો.