21 પોહાય આબહાલ આખ્યાં, ‘આબા, માયે પોરમેહેરા વિરુદ એને તો વિરુદ પાપ કોઅયોહો, એને આંય તો પોહો આખાયાહાટી લાયકે નાંય રોયહો.’
“તોવે તો તી દેશ છોડીન ચ્યા આબહા ઈહીં જાંહાટી ચાલ પોડયો, તો આજુ દુરુજ આતો, તાઆવ ચ્યા આબહાલ ચ્યાલ દેખીન દોયા યેની, એને પોહા એછે દાહુદી ગીયો એને ચ્યાલ જાયન ગોળે મિળ્યો, એને ચ્યાલ બોજ ચૂમ્યો.
બાકી ચ્યા આબહાય પોતાના ચાકારાહાન આખ્યાં કા, જલદી હારામાંય હારાં ડોગલાં લેયને ચ્યાલ પોવાડા, એને આથા આંગઠ્યેમાય વિટી પોવાડા, એને પાગહામાય વાઅણે પોવાડા.
કાય તું પોરમેહેરા સદા મોયા, એને ચ્યા સહનશીલતા, એને ધીરજેલ નોકામ્યા જાંઅતોહો? કાય તું નાંય હોમજે કા પોરમેહેરા ભલાઈ તુલ પાપ કોઅના બંદ કોઅના હિકાડેહે?
જો તુમહે મુર્તિહીન બેટ ચોડાવલા ખાઅના લીદે આર્યે વિસ્વાસી લોક પોતાલ પાપી માનતેહેં, તે તુમા ચ્યાહા વિરુદ એને ખ્રિસ્તા વિરુદ પાપ કોઅતેહે.