28 જો તુમહેમાઅને કાદો બુરુજ બોનાડા માગહે, તો ચ્ચા પેલ્લા બોહીન યે વાતે ઇસાબ લાવે કા યાલ બોનાડાહાટી કોલહો ખોરચો લાગરી, એને ચ્યાપાય ચ્યાલ પુરાં કોઅરાહાટી પુરતાં પોયહા હેય કા નાંય.
કાહાકા તુમા મા શિષ્ય હેય યા લેદે, બોદે માઅહે તુમહેઆરે દુશ્માની કોઅરી; બાકી જ્યા લોક માયેવોય બોરહો કોઅનામાય લાગી રોય, એને દોરત્યેવોય ચ્યા જીવના છેલ્લે હુદી મા પાહલા ચાલતો રોય, ચ્યાલ પાપહા ડોંડ બોગાવનાથી તારણ ઓઅઇ જાઅરી.
ઈસુય ચ્યાલ આખ્યાં “કોલાહા દોર હેતા એને આકાશામાય ઉડતા ચિડહા ગોરા હેતા, બાકી આંય, માઅહા પોહાપાય યોક ગુઉ બી નાંય હેય કા જાં આંય હૂવી હોકુ.”
જીં માઅહું મા શિષ્ય ઓઅના લીદે દુઃખ નાંય વેઠે એને મોઅરાંહાટી તિયાર નાંય ઓએ, તીં મા શિષ્ય બોના લાયકે નાંય હેય.
જોવે ચ્ચા એહેકોય નાંય ઓઈ, કા પાયો ટાકીન પાછે ચ્યાલ પુરાં નાંય કોઇ હોકે, તોવે બોદે ચ્યાલ એઅનારે એહેકોય આખીન ઓહરી,
યેજપરમાણે તુમહેમાઅને જીં કાદાં માઅહું પોતાના બોદાંજ છોડી નાંય દેય, તો મા શિષ્ય નાંય બોની હોકે.
બાકી પાઉલે ચ્યાહાલ જાવાબ દેના, “તુમા કાય કોઅતાહા, જ્યા રોડી-રોડીન મા દિલાલ તોડતાહા? આંય તે પ્રભુ ઈસુ નાવાહાટી યેરૂસાલેમ શેહેરમાય ખાલી બાંદલો જાંઅનાહાટીજ નાંય બાકી મોઅરાહાટીબી તિયારી હેતાઉ.”