18 બાકી બોદે ને બોદે માફી માગા લાગ્યેં, પેલ્લાય ચ્યાલ આખ્યાં, માયે જાગો વેચાતો લેદહો, એને જરુરી હેય કા આંય ચ્યાલ એરા જાંઉ; આંય તુલ વિનાંતી કોઅહુ, માન માફ કોઇ દે.
જોવે ખાઅના બોની ગીયા, તોવે ચ્યાય ચ્યા ચાકારાહાન આમંત્રિત લોકહાન હાદાં દોવાડયા, યા, આમી ખાઅના તિયારી હેય.
એને બીજાય આખ્યાં, માય પાચ જોડી ડોબેં વેચાતે લેદહે, એને પારખા જાહું; આંય તુલ વિનાંતી કોઅહુ, માન માફ કોઇ દે.
ચ્યાલ નિરાશ દેખીન, ઈસુવે આખ્યાં, “માલદાર લોકહાન પોરમેહેરા રાજ્યામાય જાઅના બોજ કોઠાણ હેય.
જો કાટાહા જેખરાહામાય પોડયો, ચ્યે યે હેય, જ્યેં વચન વોનાતેહે, બાકી આગાડ્યા જીવનામાય ચિંતા, પોયહા લોબ, એને મોજ્યા કોઅનામાય ફસાય જાતહેં, એને નોકામ્યા જીવન જીવતેહે.
તો પોતાના લોકહામાય યેનો, બાકી પોતાના લોકહાય ચ્યા સ્વીકાર નાંય કોઅયો.
તેરુંબી તુમા અનંતજીવન મિળવાહાટી માયેપાંય યા નાંય માગેત.
બાકી માન તે શરીરાવોય બી બોરહો કોઅના કારણ હેય, જો કાદો શરીરાવોય બોરહો કોઅરા વિચારેહે, તે ચ્યા કોઅતો માન વોદારી બોરહો હેય.
કાહાકા દેમાસ દુનિયા વસ્તુહુવોય પ્રેમ કોઅરા લાગલો હેય, એને માન છોડીન થેસ્સાલોનિકા શેહેરામાય જાતો રિઅલો હેય, ક્રેસકેસ વિસ્વાસી બાહા ગલાતીયા વિસ્તારમાય ગીઅલો હેય, એને તીતુસ દાલમતીયા વિસ્તારમાય ગીઅલો હેય.
ચ્યે પોરમેહેરા હાચ્ચાઇ વાત વોનાયા છોડીન, બાકી બનાવટ્યો વાતો વોનાયા મોન લાવતેહે.
હાચવીન રોજા કા તુમહે વોચમાય કાદો વ્યબિચારી માઅહું નાંય રોય, એને નાંય આબ્રાહામા પોહો એસાવા હારકો ખારાબ રોય. જ્યાંય યોકુજ વેળાયે ખાઅનાહાટી પોતાના જેઠો પોહો ઓઅના ઓદિકાર વેચી દેનો.