11 કાહાકા જીં માઅહું પોતેજ મોઠા બોના માગહે, તી વાહનો બોની, એને જીં માઅહું પોતાલ વાહના ગોણહે, ચ્યાલ મોઠો ગોણવામાય યી.”
જીં માઅહું ચ્યા પોતેજ મોઠા બોના માગહે, તો વાહનો બોનાડલો જાય, એને જીં માઅહું પોતેજ વાહના બનેહે, ચ્યાલ મોઠો બોનાડલો જાય.
તો ચ્યા મહાન સામર્થ્યા ઉપયોગ મોઠે કામે કોઅરાહાટી કોઅલા હેય, એને ચ્યાય અભિમાન્યાહાન તીતર-ભીતર કોઅયા.
ચ્યાય શાસન કોઅનારાહા શાસન કોઅના ઓદિકાર લેય લેદો, એને ગોરીબાહાન ઉચા કોઅલા હેય.
તોવે ઈસુવે જ્યાંય હાદ્યેલ ચ્યા પોરૂષીલ બી આખ્યાં, “જોવે તું દિહયા કા રાતી ખાઅના ખાવાડે, તોવે તો હાંગાત્યો કા બાહહાલ કા હોગવાડયાહાલ કા ધોનાડ્યા પોડુશ્યાહાન નાંય હાદતો, એહેકોય નાંય ઓઈ કા ત્યેંબી તુલ હાદી, એને તો બોદલો ઓઈ જાય.
આંય તુમહાન આખતાહાવ, તો પેલ્લો નાંય, બાકી જકાતદાર હેય પોરમેહેરા હામ્મે ન્યાયી બોનીન એલા ગોઓ ગીયો; કાહાકા જો માઅહું મોઠા બોના માગે, તો વાહનો બોની એને જીં માઅહું પોતાલ વાયહાના ગોણે, તો મોઠો બોની.”
જો વિસ્વાસી ગરીબ હેય ચ્ચાય ખુશ ઓઅરા જોજે કા પોરમેહેરાય ચ્ચા સન્માન કોઅયોહો.
પ્રભુ હામ્મે નમ્ર બોના, તે તો તુમહાન ઉચો કોઅરી.
બાકી પોરમેહેર આમહાન ઓહડી ખારાબ ઇચ્છાયેહે વિરુદ ઉબા ઓઅરાહાટી આજુબી સદા મોયા કોઅહે યાહાટી પવિત્રશાસ્ત્રમાય ઈ લોખલાં હેય કા, “પોરમેહેર ઘમંડયાહાન વિરુદ કોઅહે, બાકી નમ્ર માઅહાવોય સદા મોયા કોઅહે.”
યેજપરમાણે તુમા જુવાન માટડાહાંય, તુમાબી વડીલ માટડાહા આધીન રા, તુમા બોદા ને બોદા નમ્રતા થી યોકબીજા સેવા કોઆ, કાહાકા કાદો પવિત્રશાસ્ત્રમાય વાચી હોકહે, “પોરમેહેર અભિમાની લોકહા વિરુદ કોઅહે બાકી તો ચ્યા લોકહાહાટી સદા મોયા કોઅહે જ્યા વિનમ્ર હેય.”
યાહાટી, પોતે પોતાલ પોરમેહેરા હામ્મે નમ્ર કોઆ જો રાખવાળી કોઅનામાય બળવાન હેય એટલે તો હાચ્ચે સમાયે તુમહાન બોજ રીતે માનપાન દેય.