3 “આંય તુમહાન આખહુ, કા નાંય; જો તુમાબી પાપ નાંય છોડહા તે તુમાબી યેજ રીતેકોય નાશ ઓઅહા.
તોવે તીં જાયને ચ્યે કોઅતા વોદારે હાંત બુતાહાલ લી યેહે, એને ચ્યે ચ્યા માઅહામાય ઉરાય જાતહેં, એને તાંજ રોતેહેં, ચ્યા માઅહા પાછલી દશા પેલ્લા કોઅતાબી ખારાબ બોની જાહે, યા પીડી ખારાબ લોકહા બી દશા એહેકેનુજ ખારાબ ઓઅરી.”
જોવે રાજા ઈ વોનાયો, તોવે રાજા ખિજવાઈ ગીયો, એને ચ્યા સીપાડાહાલ દોવાડીન ચ્યા ખૂન્યાહાન માઆઇ ટાક્યા, એને ચ્યાહા શેહેરેં બાળી ટાક્યેં.
“પાપ કોઅના છોડી દા, કાહાકા હોરગા રાજ્ય પાહી યેય ગીયહા.”
ઈ વોનાયને ઈસુય ચ્યાહાન આખ્યાં, “કાય તુમા હોમાજતેહે કા ઈ ગાલીલ ભાગા માઅહું બિજા ગાલીલ વિસ્તારા માઅહા કોઅતા બોજ પાપી આતા કા ચ્યાહાવોય ઓહડી આબદા પોડી?”
નાયતે કાય તુમા હોમાજતાહા, જ્યા અડાર જાંઅહા બારામાય જ્યાહાવોય યેરૂસાલેમ શેહેરા પાહીને શિલોહ બુરુજ ટુટી પોડીન, દાબાઈન મોઅઇ ગીયા, કાય ચ્યા યેરૂસાલેમ શેહેરા લોકહા એને યેરૂસાલેમમાય રોનારે બોદહા કોઅતે વોદી પાપી આતેં?
આંય તુમહાન આખહુ કા; તુમા પાપ નાંય છોડહા તે તુમહે નાશ યેજ રીત્યેકોય ઓઅરી.”
એને યેરૂસાલેમ શેહેરાહીને લેયને તે બિજ્યે બોદયે જાત્યે લોકહાન પાપ છોડના એને પાપહા માફી ખોબાર, ચ્યાજ નાંવા માય કોઅયી.
યાહાટી આમી તુમા પાપ કોઅના બંદ કોઆ, એને પોરમેહેરા એછે ફિરા કા તુમહે પાપહા માફી મિળી, તોવે પોરમેહેરાપાઅને આત્મિક સામર્થ્ય મિળી.