27 બાકી તો આખરી, ‘આંય તુમહાન આખહુ કા, આંય તુમહાન નાંય વોળખું કા તુમા કેછને હેય, ઓ અન્યાય કોઅનારાહા, તુમા બોદે મા ઇહિને દુઉ ઓઈ જાં.’
ચ્યાય જાવાબ દેનો, કા આંય તુમહાન હાચ્ચાંજ આખતાહાવ, કા આંય તુમહાન નાંય વોળખું.
“તોવે તો ડાબી બાજુ વાળાહાલ આખરી, ઓ હારાપી લોક, મા હામ્મેથી ચ્યે નરકા કોળ્યેમાય જાતે રા, જો સૈતાન એને ચ્યા દૂતહાહાટી પોરમેહેરાય તિયાર કોઅયીહી.
જોવે પોરમેહેર, જો ગોઆ માલિક હેય, દરવાજો બોંદ કોય દી, એને તુમા બારે ઉબે રોઇન દારવાજો ખોકડાવીન રાવ્યાં કોઇન આખહા, ‘ઓ પ્રભુ, આમેહાટી દારવાજો ખોલી દે,’ એને તો જોવાબ દી, ‘આંય તુમહાન નાંય વોળખું, તુમા કેછને હેય?’
બાકી જો કાદાં પોરમેહેરાલ પ્રેમ કોઅહે, તે પોરમેહેર ચ્યાલ જાંઅહે.
બાકી આમી જોવે તુમહે પોરમેહેરાઆરે યોક રીસ્તો હેય, કા એહેકેન પોરમેહેરાય તુમહાન ચ્યા પોહહા હારકે સ્વીકાર કોઅલે હેય, તે પાછે તુમા નોબળા એને નોકામ્યા પેલ્લા શિક્ષણા ગુલામ બોનાહાટી કાહા ફિરી ગીયહેં? કાય તુમહાન બીજેદા ચ્યાજ ગુલામ બોનના લાલસા હેય?
તેરુંબી પોરમેહેરાય જો પાક્કો પાયો ટાકલો હેય, તો મજબુત હેય, એને ચ્યાવોય યા શબ્દા સિક્કો છાપલો હેય, “પ્રભુ ચ્યા પોતે લોકહાન જાંઅહે,” એને “જીં કાદાબી પ્રભુ ભક્તિ કોઅહે ચ્યાલ ખારાબ કામ નાંય કોઅરા જોજે.”