17 જોવે ઈસુય યો વાતો આખ્યો, ચ્યા બોદે વિરુદી લાજવાઈ ગીયા, એને લોકહા બોદો ટોળો તીં મહાન કામે તો કોઅતો આતો, ચ્યાહાથી ચ્યે આનંદિત ઓઅયે.
ચ્યા યે વાતહે કાયજ જોવાબ નાંય દી હોક્યા.
એને તારાતુજ તો દેખતો ઓઈ ગીયો, એને પોરમેહેરા સ્તુતિ કોઅતો લાગ્યો, એને વાટ દોઇન ચ્યા પાહલા ચાલા લાગ્યો, એને બોદા લોકહાય દેખીન પોરમેહેરા સ્તુતિ કોઅયી.
બાકી ચ્યા કાયજ કોઇ હોક્યા નાંય કા ઈ કેહેકેન કોઅજે, કાહાકા બોદા લોક બોજ ધ્યાનથી ચ્યા વોનાતા આતા.
એને પાછે ચ્યાહાન સાવાલ પૂછના કાદા ઈંમાત નાંય ચાલી.
તોવે ચ્યાહાય ચ્યાહાન આજુ દોમકાડીન જેલેમાઅને છોડી દેના, કાહાકા લોકહા લીદે ચ્યાહાન ડોંડ દેઅના કાયજ કારણ નાંય મિળ્યાં, યાહાટી કા જીં ઘટના જાયલી આતી ચ્યા લીદે બોદા લોક પોરમેહેરા સ્તુતિ કોઅતા આતા.
તેરુંબી ચ્યાહા મૂર્ખતા વોછા સોમયાહાટી ચ્યાહાન મોદાત કોઅરી, કાહાકા, જેહેકેન લોકહાય જાંઆય લેદા કા યોનેસ એને જામ્બ્રેસ મૂર્ખ હેય, તેહેકેન બોદહાન ખોબાર ઓઅય જાય કા ચ્યે મૂર્ખ હેય.
તું જીં હિકાડે તી હાચ્ચાં રા જોજે, જેથી કાદાબી માઅહું બુલ નાંય કાડી હોકે, જેથી જ્યેં આપે વિરુદ કોઅતેહે ચ્યે શરમિંદા ઓઅય જાય કાહાકા ચ્ચે આપહે બારામાય કાયબી ખારાબ નાંય આખી હોકે.
એને અંતકરણ બી શુદ્ધ રાખા, યાહાટી કા જ્યેં વાતહેબારામાય તુમહે બદનામી ઓઅહે ચ્યાહા બારામાય ચ્યે, જ્યેં ખ્રિસ્તામાય તુમહે હાર્યે ચાલચલને અપમાન કોઅતેહે, શરમાય જાય.