13 તોવે ઈસુય ચ્યેવોય આથ થોવ્યો, એને તી તારાત હિદી ઓઈ ગીયી, એને પોરમેહેરા મહિમા કોઅરા લાગી.
લોક ઈ દેખીન બિઇ ગીયા એને પોરમેહેરા મહિમા કોઅરા લાગ્યા જ્યેં માઅહાન ઓહડો ઓદિકાર દેનહો.
જોવે ચ્યા જેરીવાળા હાપડાહાંલ દોઅરી, તે હાપડેં ચ્યાહાન નુકસાન નાંય કોઅરી એને જેરબી પીઈ જાય તેરુ ચ્યાહાન કાય નુકસાન નાંય ઓઅરી, ચ્યા દુ:ખ્યાહાવોય આથ થોવિન ચ્યાહાન હારાં કોઅરી.”
એને યાઈર બોજ રાવ્યો કોઅતો લાગ્યો, “મા વાહની પોહી મોરાં તિયારી હેય તું મા ગોઓ યે એને ચ્યેલ આથ લાવી દે, તોવે ચ્યે બોચાવ ઓઅઇ જાય એને તી જીવતી રોય.”
એને ઈસુ ચ્યાહા વચ્ચે કોઅહેજ મોઠે ચમત્કાર નાંય કોઅઇ હોક્યો, બોજ વોછા દુખ્યાહાવોય આથ થોવિન હારેં કોઅયે, એને કાયજ ચમત્કાર નાંય કોઅયો, કાહાકા ચ્યા ચ્યાહાય નાકાર કોઅયેલ.
તોવે ઈસુય પાછા બિજ્યે વોખાત ચ્યા ડોળાહા ઉપે આથ થોવ્યો, તોવે ચ્યે ડોળા ઉગાડયા એને તો પુરીરીતે કોઅઇ હારો ઓઅઇ ગીયો, એને તો બોદા ચોખ્ખાં એઇ રીયલો આતો.
ઈસુય ચ્યેલ એઇન હાદ્યા, એને આખ્યાં, “ઓ બાઈ, તું તો નોબળાયે માઅને હારી ઓઈ ગીયી.”
એને તારાતુજ તો દેખતો ઓઈ ગીયો, એને પોરમેહેરા સ્તુતિ કોઅતો લાગ્યો, એને વાટ દોઇન ચ્યા પાહલા ચાલા લાગ્યો, એને બોદા લોકહાય દેખીન પોરમેહેરા સ્તુતિ કોઅયી.
દિહી બુડતા સમયે માઅહે બોજ જાત-જાત્યા દુખ્યાહાન ઈસુવાપાય લેય યેને એને યોકા-યોકાલ આથ લાવીન ચ્યે ચ્યાહાન હારાં કોઅયા.
તોવે હનાન્યા ચ્યે ગોઅમે ગીયો, જાં શાઉલ આતો, એને ચ્યા ઉપે આથ થોવિન આખ્યાં, “ઓ બાહા શાઉલ, પ્રભુ ઈસુ, જો ચ્યે વાટેમાય, જ્યેવોઅને તું યેનો તુલ દેખાયો, ચ્યેય માન દોવાડલો હેય, કા તું પાછો એઇ હોકે એને પવિત્ર આત્માકોય બાઆય જાય.”