56 ઓ ડોંગ્યાહાય, આકાશ એને દોરત્યે બારામાય પારાખતા તુમહાન આવડેહે, બાકી આમી યા સમાયામાય પોરમેહેર કાય કોઅરા માગહે ચ્યા બારામાય તુમા નાંય હોમજે?
ચ્યે સમયે ઈસુવે આખ્યાં, ઓ આબા, હોરગા એને દોરતી પ્રભુ, તો આભાર માનતાહાવ કાહાકા તુયે યો બોદ્યો વાતો ઓકલ્યેવાળા લોકહાન એને હોમાજદાર લોકહાન નાંય, બાકી જ્યા લોક સાદા સુદા હેય ચ્યાહાન દેખાડયોહો.
એને હાકાળ્યે સમયે આખતાહા, આજુ તોફાન યી, કાહાકા આકાશ લાલ એને દુકાળા હેય, તુમા આકાશા યે ચિન્હ એઇન ભેદ આખતાહા, બાકી સમાયા ચિન્હહા ભેદ કાહાનાય આખી હોકે?
“યાહાટી જોવે તુમા દાન દેય, તોવે મોઠો દેખાવો મા કોઅહા, જેહેકોય ડોંગ્યા સોબાયેહે ઠિકાણાહામાય એને ગલ્યેહેમાય કોઅતાહા, જેથી લોક ચ્યાહા વાહાવા કોએ, બાકી તુમહાન આંય હાચ્ચાં આખતાહાવ કા ચ્યા ચ્યાહા પ્રતિફળ પામી ચુક્યાહા.
બાકી જોવે ઠીક સમય યેનો, તે પોરમેહેરાય પોતાના પોહાલ યા દુનિયામાય દોવાડયો, એને યોક થેએયેય ચ્યાલ જન્મો દેનો, તો મૂસા નિયમ પાળનામાય રોતો આતો.