50 માન માહારુજ યોક ભયંકર આબદા બોગાવના હેય, જાવ લોગુ તી આબદા નાંય બોગવું, તાંઉલોગુ મા જીવ કોલો નિરાશ હેય!
જેહેકોય ચ્યાહાય પાપહાલ માની લેદા તોવે યોહાને લોકહાન યારદેન નોયેમાય બાપતિસ્મા દેના.
આંય દોરત્યેવોય આગ લાવાં યેનોહો, એને આમી હોલગી જાતા તી માન કોલાં હારાં!
તોવે ઈસુવે પિત્તરાલ આખ્યાં, “તો તારવાય દુઉ કોઓ, જીં દુઃખ બોગવાં પોરમેહેર આબહે માન દોવાડયો કાય આંય તી નાંય બોગવું?”
જોવે ઈસુય ખાટા ચાખ્યાં, તોવે આખ્યાં, કા “પુરાં ઓઈ ગીયા” એને ટોલપી નોમાવીન મોઅઇ ગીયો.
ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “મા ખાઅના પોરમેહેરા મોરજી પાલન કોઅના હેય જ્યેં માન દોવાડયો, એને ચ્યા કામાલ પુરાં કોઅના હેય, જીં માન હોપલા હેય.
બાકી ચ્યા બાહા સણામાય ગીયા, તોવે તોબી ખુલ્લી રીતે નાંય, બાકી ગુપ્તમાય ગીયો.
એને આમી આંય, પવિત્ર આત્મા આગનામાય યેરૂસાલેમ શેહેરમાય જાતહાવ, એને નાંય જાંઉ, કા તાં મા આરે કાય-કાય ઓઅરી.