41 તોવે પિત્તરે આખ્યાં, “ઓ પ્રભુ, કાય ઓ દાખલો તું આમહાલુજ આખતોહો, કા બોદહાન?”
એને જીં આંય તુમહાન આખતાહાવ, તીંજ બોદહાન આખતાહાવ: સાદામાટે જાગતા રા.”
જોવે ઈસુ પાછે યેનો એને ચ્યાય તીની શિષ્યહાન હુતલા દેખ્યા ને પિત્તરાલ આખ્યાં, “ઓ સિમોન, કાય તું હુવીજ રિયહો? કાય તુમહાન યોક કલાક બી નાંય જાગતા રોવાયાં?
બાકી જો ચાકાર ચ્યા દોણ્યા ઇચ્છા જાંઅતો આતો, એને તિયારી નાંય રિયો, એને ચ્યા ઇચ્છા પરમાણે નાંય ચાલ્યો, ચ્યાલ બોજ માર પોડી.
બાકી જો ચાકાર નાંય જાંઆય, એને માર જોડે ઓહડો કામ કોઅહે, ચ્યાલ વોછો માર પોડી, યાહાટી જ્યાલ બોજ દેનલા હેય, ચ્યાપાઅને બોજ માગવામાય યી, એને જ્યાલ બોજ હોપ્યહા, ચ્યાપાઅને બોજ લેવામાય યી.”
બોદયે વાતહે છેવાટ તારાત ઓઅનારો હેય, યાહાટી સંયમ ઓઇન પ્રાર્થનાયેહાટી જાગતા રા.
સાવચેત ઓઆ, એને જાગતા રા, કાહાકા તુમહે દુશ્માન સૈતાન તુમહે તાપાસ કોઅતો ફિરતો રોહે એટલે તુમહે નાશ કોઅય દેય, રેકનારા સિંહી વાગા હારકો હેય, તો યા હોદમાય રોહે, કા કાલ ફાડી ખાઉં.