24 નેંડાડાહાલ એઅયા, ચ્યે પોએત નાંય, એને વાડેત નાંય, એને નાયતે કોઠયેમાય થોવેત, તેરુંબી પોરમેહેર ચ્યાહાન ખાવાડેહે, તુમહે કિંમાત ચિડહા કોઅતી વોદારે હેય.
યાહાટી તુમા મા બીયહા, તુમા બોજ ચિડહા કોઅતાબી કિમત્યા હેતા.
ચ્યા હૂપડાં ચ્યા આથામાય હેય, એને તો ચ્યા ખોળાં હારેકોય ચોખ્ખાં કોઅરી, એને ચ્યા ગોંવ તો કોઠારામાય બેગા કોઅરી, બાકી બુહટા નાંય ઉલાય ઓહડા આગડામાય ટાકીન હોલગાડી દી.”
આકાશામાઅને ચિડહા એછે નોજાર કોઅયા ચ્યે વોએત નાંય, એને વાડેત નાંય, એને નાયતે કોઠયેમાય થોવેત તેરુંબી તુમહે હોરગામાઅને આબહો ચ્યાહાન ખાવાડેહે, તુમા તે ચ્યાહા કોઅતા બોજ કિમત્યા હેય.
રાજાલ જુઠા લાગ્યા, બાકી જ્યાહાલ ચ્યે હાદલા ચ્યાહા હામ્મે ચ્યે કોસામ ખાદેલ, ચ્યાહાટી નાંય આખના ઈંમાત નાંય ચાલી.
તોવે ચ્યાય એહેકોય આખ્યાં, માન ખોબાર હેય કા માન કાય કોઅરા જોજે: આંય પોતાના કોઠીલ તોડીન મોઠી બોનાડીહી, એને તાં પોતાનો બોદો પાક એને માલમિલકાત થોવહી,
કાય જીવન ખાઅનાથી, એને શરીર ફાડકાહા કોઅતા વોદારે કિમત્યા હેય.
તુમહે ટોલપીવોઅને કીહીં કોલહા હેય તી બી તો જાંઅહે. ચ્યાહાટી તુમા બીયહા મા, તુમા બોજ ચિડહા કોઅતાબી કિમત્યા હેતા.