23 કાય જીવન ખાઅનાથી, એને શરીર ફાડકાહા કોઅતા વોદારે કિમત્યા હેય.
પાછે ઈસુય ચ્યા શિષ્યહાન આખ્યાં, ચ્યાહાટી આમા તુમહાન આખતાહાવ, કા શારીરિક જીવના ચિંતા મા કોઅહા આમા કાય ખાઉં એને કાય પિયહું; પાછા આમા શરીરામાય કાય પોવહું.
નેંડાડાહાલ એઅયા, ચ્યે પોએત નાંય, એને વાડેત નાંય, એને નાયતે કોઠયેમાય થોવેત, તેરુંબી પોરમેહેર ચ્યાહાન ખાવાડેહે, તુમહે કિંમાત ચિડહા કોઅતી વોદારે હેય.
જોવે ચ્યા ખાઅના ખાયન દારાયા, તોવે ગોંવ દોરિયામાય ટાકી દેયને જાહાજ ઓળકાં કોઆ લાગ્યા.