14 બાકી ઈસુય ચ્યાલ આખ્યાં, “ઓ બાહા, માન કુંયે તુમહે ન્યાય કોઅરા કા મિલકાત વાટાં નિવડયોહો?”
પાછે ટોળામાઅને યોક જાંએ ઈસુલ આખ્યાં, “ગુરુજી, મા બાહાલ તું આખી દે, કા આબહા મિલકાત માન વાટી દેય.”
થોડીવાઆ રોયન પાછે યોક બીજે ચ્યાલ એઇન આખ્યાં, “તું ચ્યાહામાઅનો હેતો” બાકી પિત્તરે આખ્યાં, “માટડા આંય નાંય હેતાઉ.”
ઈસુવે, જાંઅયા કા ચ્યા માયેવોય બોરહો થોવતાહા, તોવે ઈસુવે ચ્યાલ આખ્યાં, “ઓ બાહા, તો પાપહાલ આંય માફ કોઅતાહાંવ.”
ઈસુ જાંઆઈ ગીયો કા ચ્યાલ રાજા બોનાવાહાટી ચ્યે માઅહે દોઅરાં કોએત, તોવે તો પાછો ડોગાવોય યોખલોજ જાતો રિયો.
ચ્યે આખ્યાં, “કાદે નાંય પ્રભુ,” ઈસુવે ચ્યેલ આખ્યાં, “આંયબી તુલ ડોંડ નાંય દાવ, આમી ગોઓ જો, એને આમીને પાપમાય જીવન મા જીવહે.”
યાહાટી, ઓ દોષ દેનારા, તું બીજહાવોય દોષ દેતહો, તું કાયજ બાહાનો નાંય કાડી હોકે, કાહાકા જ્યેં વાતમાય તું બીજહાવોય દોષ લાવતોહો, ચ્યેજ વાતમાય પોતાલબી દોષી ઠોરાવતોહો, કાહાકા કા તું દોષ લાવતોહો, તે પોતે તીંજ કામ કોઅતોહો.
એને તું જો ઓહડે-ઓહડે કામે કોઅનારાવોય દોષ લાવતોહો, એને પોતે ચ્યેજ કામે કોઅતોહો, કાય હુમાજતહો કા તું પોરમેહેરા ડૉડથી બોચી જાહે?
ઓ આર્યા, તું કું હેય, જો પોરમેહેરાલ સવાલ કોઅતોહો? કાય બોનાડલી વસ્તુ બોનાડનારાલ આખી હોકહે કા, “તુયે માન એહેકોય કાહા બોનાડી?”