12 “કાહાકા કાય આખના, તી ચ્યેજ સમયે પવિત્ર આત્મા તુમહાન હિકાડી, કા કાય આખના હેય.”
જોવે તુમહાન ચ્યે કોચર્યેમાય દોઅવાડી દેય, તોવે કેહેકેન બોલના એને કાય આખના ચ્યા ચિંતા મા કોઅહા, કાહાકા જીં કાય તુમહાન આખના હેય તીં ચ્યે સમયે આખાડી.”
કાહાકા આખનારે તુમા નાંય હેય, બાકી તુમહે પવિત્ર આત્મા તુમહેકોય બોલી.
પાછે ટોળામાઅને યોક જાંએ ઈસુલ આખ્યાં, “ગુરુજી, મા બાહાલ તું આખી દે, કા આબહા મિલકાત માન વાટી દેય.”
કાહાકા આંય તુમહાન ઓહડી વાત એને ઓહડી ઓકાલ દિહી કા તુમહે દુશ્માન તુમહાન ચ્યા કાયબી સામનો નાંય કોઅય હોકી.
તોવે પિત્તર પવિત્ર આત્માકોય બોઆય ગીયો એને ચ્યે આગેવાનહાન આખ્યાં.
બાકી જીં કાય ચ્યાય આખ્યાં ચ્યે ચ્યા કાયજ જોવાબ નાંય દી હોક્યે, કાહાકા પવિત્ર આત્માય ચ્યાલ બોજ બુધિમાની કોય બોલાહાટી મોદાત કોઅયી.
બાકી ચ્યાય પવિત્ર આત્માકોય બોઆયને હોરગા એછે એઅયા, એને ચ્યે પોરમેહેરા મહિમા એને ઈસુવાલ પોરમેહેરા જમણા આથા એછે સન્માના જાગાવોય ઉબો રિઅલો દેખ્યો.