34 ડોળો શરીરાહાટી દિવા હારકો હેય: યાહાટી તો ડોળા નોજાર ચોખ્ખી રોય, તોવે તો બોદા શરીર ઉજવાડા ઓરી, બાકી જોવે તો ખારાબ હેય, તે તો બોદા શરીર આંદારાવાળા રોય.
જેહેકોય પવિત્રશાસ્ત્ર આખહે કા, ચ્યા એએયા કોઅતાહા બાકી ચ્યાહાન દેખાય નાંય, વોનાયા કોઅતાહા બાકી હોમજે નાંય, એહેકેન નાંય ઓએ ચ્યા વોળી યેત, એને ચ્યાહાન માફી મિળી જાય.”
લોબ, લુચ્ચાઈ, છેતારના, જુઠા કામ, નિંદા, અભિમાન, ઓકાલ વગારન્યો વાતો,
કાય તુમહે ડોળા આંદળા હેય તેન તુમહાન નાંય દેખાય? કાય તુમહે કાન બોઅર્યા હેય તેન તુમા નાંય વોનાત? એને તુમહાન યાદ નાંય રિયા?
યાહાટી હાચવીન રા, તુમહેમાય જીં ઉજાળાં હેય તી આંદારાં નાંય બોને.
આમી એએ, પ્રભુ તુલ ડોંડ દેનારો હેય, એને તું કોલહાક સોમાયા લોગુ આંદળો બોની જાહે એને દિહી નાંય એઅહે,” તોવે એલુમાસાલ તારાત જાખાં એને આંદારાં ઓઈ ગીયા, એને તો ઈહીં-તાં ચાફાલતો લાગ્યો કા ચ્યા આથ દોઇન મોદાત કોએ.
એને ચ્યે દિનેરોજ યોક મોનાકોય દેવાળામાય બેગે ઓએત એને ગોઅહે-ગોઅહે પ્રભુભોજમાય ભાગી ઓએ એને ઉદાર મોનાકોય આનંદાકોય ચ્યે ઈળી-મિળીન ખાઅના ખાતે આતેં.
કા ચ્ચા અંધકાર માઅને ઉજવાડા એછે, એને સૈતાના ઓદિકારા ઇહિને પોરમેહેરાએછે ફિરે, એને પોતાના પાપહા પોરમેહેરા પાયને માફી મિળવે, એને ચ્ચા લોકહા હાતે યોક જાગો મિળવે જ્યા યાહાટી પવિત્ર કોઅલા ગીયહો કાહાકા માયેવોય બોરહો કોઅતાહા.
કાહાકા આમા યોક વાતે વખાણ કોઅજેહે, કા આમહે અંતકરણ આમહાન બોરહો દેહે, કા આમહાય માઅહા આરે એને વિશેષ કોઇન તુમહે લોકહાઆરે આમહે વેવહાર પોરમેહેરાથી પવિત્ર એને હાચ્ચાયે નુસાર આતો, જો લોકહા જ્ઞાનાનુસાર નાંય બાકી પોરમેહેરા સદા મોયા હાતે આતો.
બાકી આંય બિઅતાહાવ કા જેહેકેન સૈતાનાય હાપા હારકા પોતાના ચતુરાયથી પેલ્લી થેએ હવ્વાયેલ છેતરી, તેહેકેનુજ તુમહે મોન નિખાલસ એને પવિત્રતાથી જીં ખ્રિસ્તાહાતે રા જોજે કાય નાશ નાંય કોઅલે જાય.
યા દુનિયા દેવાય ચ્યા નાંય બોરહો કોઅનારાહા મોનાલ આંદળા કોઅય દેનહા, એટલે ચ્યે ખ્રિસ્તા મહિમાયે હારી ખોબારે ચ્યા યેનારા ઉજવાડાલ દેખી નાંય હોક્યા, ખ્રિસ્ત પોરમેહેરા પ્રતિમા હેય.
આંય ઈ પ્રાર્થના કોઅતાહાંવ કા મહિમામય પોરમેહેર, આમહે પ્રભુ ઈસુ ખ્રિસ્તા મહિમામય આબહો એને મહિમા આબહો, તુમહાન આત્મિક જ્ઞાન એને બુદ્દિ દેય, જેથી તુમા આજુ વોદારી પોરમેહેરાલ હારેકોય હોમજી હોકા.
ઓ ચાકારાહાય, દોરતીવોય જ્યા તુમહે દુનિયાવાળા ઘોણી હેય, સાવધાનીકોય ચ્યાહા આદર એને સન્માન કોઆ, કેવળ દેખાવો મા કોઅહા, તુમહામાય હર યોકાલ બિઅતા એને કાપતા જેહેકેન ખ્રિસ્તા, આગના માનતાહા તેહેકેન દોણ્યાબી આગના માના જોજે.
ઓ ગુલામાહાય, દુનિયામાય જ્યા તુમહે દોણી હેય, ચ્યાહા બોદ્યો વાતો માના, માઅહાન ખુશ કોઅનારા હારકા દેખાડાહાટી નાંય, બાકી ઈમાનદારીકોય એને પ્રભુલ આદર દેયને કામ કોઆ.