34 ચ્યે ચ્યા પાહાય યેયન ચ્યા જોખમા ઉપે તેલ એને દારાખા રોહો રેડીન પાટા બાંદ્યા, એને પોતા ફૂરક્યાવોય બોહાડીન ચ્યાલ યોક મુસાફરી રોનારા જાગે લેય ગીયો એને તાં ચ્યા સેવાચાકરી કોઅયી.
જીં કાય તી કોઅઇ હોકી ચ્યેય કોઅયા, ચ્યે થેઅયેય મા મોઅરા પેલ્લા મા ટોલપાવોય અત્તાર તેલ રેડયા, કા મા શરીરાલ કોબારેમાય થોવાંહાટી તિયાર કોઅલા જાય હોકહે.
બાકી યોક સમરૂન ભાગા માઅહું વાટે જાતા એલો આતો ચ્યા માઅહા પાય યેય પોઅચ્યો, એને ચ્યાલ એઇન ચ્યાલ દયા યેની.
બીજે દિહે ચ્યે ચ્યા જાગા માલિકાલ બેન દીનાર (દીનાર એટલે બેન દિહા કામાણી ઓઅહે) કાડીન દેના, એને આખ્યાં, “તું ચ્યા સેવાચાકરી કોઅજે, એને તુલ જીં કાય વોદારે ખોરચો લાગી, તીં આંય પાછો વોળી યીહીં, તોવે તુલ દેય દિહી.”
બાકી જેહેકેન પવિત્રશાસ્ત્રમાય બી લોખલાં હેય, “જો તો વિરુદી બુખ્યો હેય, તે ચ્યાલ ખાઅના દે, જો તો પીહ્યો હેય, તે ચ્યાલ પાઆય પાજ, કાહાકા એહેકેન કોઅનાકોય તું ચ્યાલ શરમિંદા કોઅય દેહે.”
દિયાન દા કા કાદે તુમહેઆરે ખોટાં કોઅયા ઓરી, તો ચ્યા બોદલામાય ચ્યા ખોટાં નાંય કોઅના, બાકી તુમા સાદા વિસ્વાસી લોકહા એને બોદહાહાટી હારાં કામ કોઅરાહાટી કોશિશ કોઆ.